دانشگاه بوعلی سینا
چکیده: (356 مشاهده)
اخیرآ با رشد سریع صنعت و کشاورزی، آلودگی خاکهای زراعی به فلز سنگین کادمیوم و ذرات پلاستیک به یک مسأله جدی تبدیل شده است. همزمانی وجود گسترده پلاستیکها و کادمیوم در خاک و آب، می تواند اثرات بیولوژیکی متنوعی به خصوص در مراحل اولیه رشد گیاهان ایجاد کند. در این پژوهش اثر تنش کادمیوم در حضور ذرات پلاستیک پلی وینیل کلراید در مراحل اولیه رشد ارزن دم روباهی رقم باستان، مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار با غلظتهای 0، 50، 100، 150 و 200 میکرومولار کادمیوم و پلاستیک پلی وینیل کلراید 0، 1، 2، 4 و 6 درصد انجام شد. صفات مورد بررسی شامل درصد و مهار جوانهزنی ، سرعت و متوسط زمان جوانهزنی، شاخص بنیه گیاهچه، وزن ذخایر انتقال یافته بذر، کارآیی انتقال و راندمان استفاده از ذخایر بذر، جوانهزنی نسبی، سطح سمیت گیاهچه، شاخص تحمل جوانهزنی و شاخص تحمل ریشه بود. نتایج نشان داد که هر کدام از آلایندهها منجر به کاهش شاخصهای جوانهزنی شدند، با این حال حضور پلی وینیل کلراید در غلظت های خاص طی تنش کادمیوم منجر به بهبود شاخصهای مورد نظر گردید. به طوریکه درصد جوانهزنی و راندمان استفاده از ذخایر بذر در غلظت 200میکرومولار کادمیوم به همراه 1 درصد پلی وینیل کلراید نسبت به 200 میکرومولار کادمیوم به ترتیب سبب افزایش 2/43% و 206% شد. بیشترین درصد مهار جوانهزنی مربوط به 200 میکرومولار کادمیوم بود که با مصرف 1 درصد پلاستیک 4/52% کاهش یافت. به نظر میرسد حضور غلظتهای کم ذرات پلاستیک پلی ونیل کلراید در محیط رشد اولیه گیاه میتواند، از شرایط نامطلوب تنش کادمیوم کاسته و شرایط را برای رشد گیاهچه ها با غلبه بر سمیت کادمیوم بهبود بخشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
