تعیین مقدار قابل استفاده مس برای ارتقاء کمی و کیفی محصولات کشاورزی ضروری است. برای این هدف، باید از عصاره‌گیر مناسب استفاده شود. این پژوهش به منظور ارزیابی چند روش عصاره‌گیری در برآورد مس قابل استفاده در 10 خاک‌ آهکی تیمار نشده و تیمار شده با لجن فاضلاب زیر کشت لوبیا در شرایط گلخانه‌ای انجام شد. مس قابل استفاده با 7 روش عصاره‌گیری (DTPA-TEA، DTPA-AB، مهلیچ 1، مهلیچ 2، مهلیچ 3، HCl 1/0 نرمال و کلرید کلسیم 01/0 مولار) پس از یک ماه خواباندن خاک‌ها، تعیین شد. نتایج نشان داد که بیشترین مقدار مس در خاک‌های تیمار شده و تیمار نشده با لجن فاضلاب با استفاده از روش مهلیچ 3 و کمترین آن با استفاده از روش کلرید کلسیم 01/0 مولار عصاره‌گیری شد. در بین عصاره‌گیرهای مورد استفاده در خاک تیمار نشده، مس عصاره‌گیری شده با DTPA-TEA‌ همبستگی معنی‌داری با غلظت و جذب مس در اندام هوایی لوبیا داشت. هم‌چنین، در خاک‌های تیمار شده، ماده خشک، غلظت و جذب مس در اندام هوایی لوبیا همبستگی معنی‌داری با مس عصاره‌گیری شده با روش‌های DTPA-TEA،DTPA‌-AB‌ و مهلیچ 3 داشت. به‌طورکلی، نتایج این پژوهش نشان داد که عصاره‌گیر مناسب برآوردکننده مس قابل استفاده خاک برای گیاه لوبیا در خاک‌های تیمار نشده و تیمار شده با لجن فاضلاب، DTPA-TEA بود.

واژه‌های کلیدی: قابلیت دسترسی مس، DTPA-TEA، خاک‌های آهکی

متن کامل [PDF 147 kb]   (1734 دریافت)