برای بررسی تأثیر شکل‌های مختلف نیتروژن در محلول غذایی بر فتوسنتز و ویژگی‌های کمی گل رز رقم دولس‌ویتا، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هفت نسبت مختلف اوره: آمونیوم: نیترات (0:100:0، 50:50:0، 0:0:100، 50:0:50، 50:25:25، 70:15:15 و 100:0:0) و سه تکرار در یک گلخانه هیدروپونیک پرورش گل رز انجام گرفت. ابتدا بوته‌های ریشه‌دار شده گل رز رقم دولس‌ویتا در گلدان با بستر پرلایت و کوکوپیت به نسبت حجمی مساوی (50:50) کشت گردید. سپس ویژگی‌های کمی شامل طول شاخه، طول غنچه، قطر ساقه و قطر غنچه، شاخص سطح برگ، عمر گل‌جایی، وزن تر شاخه، شاخص سبزینگی برگ و پارامترهای فتوسنتزی اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که افزایش آمونیوم در محلول غذایی سبب کاهش شدت فتوسنتز، کارایی مصرف آب و کارایی سلول‌های مزوفیل برگ گردید. بیشترین میزان طول شاخه در تیمارهای 50:25:25 و 100:0:0، به‌ترتیب 3/88 و 9/86 سانتی‌متر، مشاهده شد. بیشترین وزن تر شاخه در تیمار 100:0:0 به‌دست آمد. کاربرد تیمار 50:0:50 باعث افزایش شاخص سبزینگی برگ در مقایسه با سایر تیمارها گردید. با افزایش میزان آمونیوم در محلول غذایی، عمر گل‌جایی کاهش یافت. به‌طوری که بیشترین و کمترین میزان عمر گل‌جایی (به‌ترتیب 6/17 و 1/11 روز) در تیمارهای 50:25:25 و 0:0:100 مشاهده گردید.

واژه‌های کلیدی: عمر گلجایی، فتوسنتز، عناصر غذایی

متن کامل [PDF 302 kb]   (2850 دریافت)