دوره 8، شماره 4 - ( مجله علوم و فنون کشت‌هاي گلخانه‌اي 1396 )                   جلد 8 شماره 4 صفحات 16-1 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، پژوهشکده کشاورزی هسته ای، کرج
چکیده:   (3369 مشاهده)
آزمایشی با هدف بررسی تغییرات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی دو رقم گندم به سطوح مختلف شوری و نیتروژن در مرحله گرده افشانی، به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی  پژوهشکده کشاورزی، هسته‌ای کرج در سال 1390 اجرا شد.‏ تیمار‌های مورد ‏بررسی شامل دو رقم گندم: ‏تجن (حساس به شوری) و بم (متحمل به شوری)‏، پنج سطح ‏شوری (3/1 (شاهد)، 6، 8، 10 و 12 دسیزیمنس بر متر) و دو سطح کود نیتروژن ‏‏(75 و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) بودند. ‏نتایج نشان داد که در کلیه تیمار‌های شوری، کاربرد 150 کیلوگرم کود ‏نیتروژن در هکتار، به طور کلی باعث ‏افزایش محتوای نسبی آب، غلظت کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، میزان پروتئین‌های محلول برگ و فعالیت آنزیم ‏سوپراکسید دسموتاز و کاهش مقدار مالون‏دآلدئید و همچنین عملکرد دانه در هر دو ژنوتیپ مورد بررسی ‏شد. در نتیجه، وجود تفاوتهای ژنوتیپی بین دو رقم، از نظر متحمل بودن به شوری و نیز از لحاظ کودپذیری ‏در بین این دو ژنوتیپ منجر به تأثیر محسوس‌تر افزایش مصرف کود نیتروژن بر رقم بم نسبت به رقم حساس تجن ‏شد.
متن کامل [PDF 275 kb]   (1780 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1392/7/29 | پذیرش: 1396/7/30 | انتشار: 1396/12/2

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.