دوره 4، شماره 4 - ( 8-1392 )                   جلد 4 شماره 4 صفحات 128-119 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (9878 مشاهده)
یکی از نکات مهم برای تولید موفقیت‌آمیز در سیستم کشت بدون خاک، زمان مناسب کوددهی طی دوره رشد گیاه است که وابسته به نوع بستر کشت می‌باشد. در این زمینه، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با 5 تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایش شامل چهار زمان کوددهی شیمیایی (عدم کاربرد کود، پاییزه، بهاره و پاییزه + بهاره)، سه سطح ورمی‌کمپوست (10، 20 و 40 درصد حجمی)، سه سطح کود دامی (10، 20 و 40 درصد حجمی) و بستر شاهد (50٪ کوکوپیت: 50٪ پرلیت) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد توت‌فرنگی (2/142 گرم در بوته) در بسترهای کشت حاوی 10٪ کود دامی همراه با کوددهی پاییزه + کوددهی بهاره به‌دست آمد. علاوه بر این، در بستر کشت حاوی 10٪ کود دامی همراه با کوددهی پاییزه + بهاره، بیشترین تعداد میوه طبیعی (10 عدد در هر بوته) و تعداد کل میوه (18 عدد در هر بوته) تولید شد. بنابراین، بستر کشت حاوی 10٪ کود دامی همراه با کوددهی پاییزه + بهاره مناسب‌ترین شرایط را برای کشت توت‌فرنگی فراهم نمود.
واژه‌های کلیدی: بستر کشت، کوکوپیت، پرلیت
متن کامل [PDF 126 kb]   (4294 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1392/8/11 | پذیرش: 1392/8/11 | انتشار: 1392/8/11

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.