قارچ‌های میکوریز آربوسکولار می‌توانند از طریق افزایش جذب عناصر غذایی بر رشد گیاهان میزبان تأثیر‌گذار باشند. برای بررسی تأثیر این قارچ‌ها بر جذب عناصر در گیاه میزبان اندازه‌گیری ترکیبات سیدروفوری و فیتوسیدروفوری در آبشویه‌ها روش مناسبی است. این آزمایش به بررسی اثر سه غلظت صفر، نصف و کامل از عناصر فلزی آهن، مس، روی و منگنز در محلول غذایی راریسون بر میزان ترشح ترکیبات کی‌لیت کننده از ریشه‌های گیاهان گوجه‌فرنگی تلقیح شده با دو گونه قارچ میکوریز (Glomus etunicatum و Glomus intraradices) و تیمار شاهد (بدون قارچ) در بستر کشت پرلیت می‌پردازد. نتایج نشان داد که در هیچیک از تیمارهای قارچی، هم‌زیستی میکوریزی مشاهده نشد ولی از نظر تولید ترکیبات کی‌لیت کننده بین تیمارهای مختلف قارچی تفاوت‌هایی مشاهده گردید. در تیمار قارچی گلوموس اینترارادیسز، سطوح فاقد عناصر ریزمغذی و نصف عناصر ریزمغذی نسبت به سطح کامل محلول غذایی باعث افزایش تولید ترکیبات کی‌لیت‌ کننده شدند. ولی در تیمار قارچی گلوموس اتونیکاتوم استفاده از سطوح مختلف محلول‌های غذایی، اختلاف معنی‌داری از نظر تولید ترکیبات کی‌لیت‌ کننده ایجاد نکرد. تیمار قارچی گلوموس اینترارادیسز نسبت به تیمار قارچی گلوموس اتونیکاتوم در سطح فاقد عناصر ریزمغذی، ترکیبات کی‌لیت‌کننده بیشتری تولید کرد.

واژه‌های کلیدی: گوجه‌فرنگی، قارچ‌های میکوریز آربوسکولار، عناصر فلزی، سیدروفور، فیتوسیدروفور، آبشویه

متن کامل [PDF 257 kb]   (3567 دریافت)