دوره 13، شماره 4 - ( 12-1401 )
جلد 13 شماره 4 صفحات 22-1 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (811 مشاهده)
به‌منظور بررسی اثر آب شور مغناطیس‌شده بر مریم‌گلی ترکه‌ای، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه در سال 1400 در دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. براساس یافته‌ها، شوری (0، 30، 60 و 90 میلی‌مولار کلرید سدیم به‌ترتیب برابر مقادیر رسانایی الکتریکی 0، 2/5، 5/25 و 7/88 دسی‌زیمنس بر متر) سبب کاهش سطح برگ، زیست‌توده تازه و خشک شاخساره، محتوای کلروفیل و افزایش وزن ویژه برگ، فنول کل و فعالیت آنتی‌اکسیدانی شد. کاربرد تیمارهای آب مغناطیسی (آب غیرمغناطیسی، 0/6 تسلا نیم ساعت گذر، 0/6 تسلا یکبار گذر، 0/3 تسلا نیم ساعت گذر و 0/3 تسلا یکبار گذر) سبب تعدیل آثار تنش شوری بر صفات مورد بررسی شد. به‌طور کلی کاربرد آب مغناطیسی سبب افزایش 34% زیست‌توده تازه شاخساره، 45% زیست‌توده خشک شاخساره، %20 سطح برگ در بوته، %20 کلروفیل b، 55% کلروفیل a، 47% کلروفیل کل، %158 فنول کل و 12% فعالیت آنتی‌اکسیدانی شد. با توجه به نتایج این پژوهش، هر چه شدت و مدت مغناطیسی کردن آب شور بیش‌تر شود، توانایی آب مغناطیسی در کاهش آثار مخرب شوری افزایش می‌یابد. نتایج نشان داد در سطوح بالای شوری شدت میدان 0/6 تسلا با نیم ساعت گذر تحمل گیاه به تنش شوری را افزایش می‌دهد. فناوری مغناطیسی کردن آب شور یک فناوری امیدوار‌کننده در کشاورزی می‌تواند باشد که البته نیازمند بررسی‌های وسیع‌تر است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روابط آب و گیاه
دریافت: 1401/2/14 | پذیرش: 1401/12/3 | انتشار: 1401/12/7
دریافت: 1401/2/14 | پذیرش: 1401/12/3 | انتشار: 1401/12/7
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
