دوره 13، شماره 4 - ( 12-1401 )
جلد 13 شماره 4 صفحات 117-105 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مؤسسه تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران
چکیده: (641 مشاهده)
پژوهش حاضر با هدف بررسی کود-آبیاری بر رشد گیاه ذرت و تلفات نیتروژن تحت مقادیر مختلف و تقسیط کود نیتروژن در موسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج با دو عامل مقدار کود (N1:و100، N2:و80 و N3:و60 درصد نیتروژن خالص مورد نیاز براساس توصیه کودی) و زمان تقسیط (T1: چهار و T2: سه تقسیط مساوی) در سه تکرار و در دو سال زراعی انجام شد. سپس این تیمارها با تیمار شاهد (کوددهی عرف منطقه) مقایسه شدند. بیش‌ترین عملکرد دانه در سال نخست در تیمارهای T1N1، T1N3 و شاهد به‌دست آمد. عملکرد دانه در تیمارهای با سه تقسیط (T2) کم‌تر از چهار تقسیط (T1) بود. تقسیط نیتروژن در سه مرحله (تیمار T2) نسبت به تقسیط آن در چهار مرحله (تیمار T1) سبب کاهش نیتروژن و پروتئین دانه به‌ترتیب به‌میزان 12/8 و 13 درصد شد. تقسیط کود نیتروژن در سه مرحله سبب جذب بیش‌تر نیتروژن توسط برگ گیاه در انتهای فصل رشد شد؛ گرچه این کار اثری بر افزایش عملکرد و صفات کیفی دانه نداشت. به‌جز شاهد، تغییرات محسوسی در درصد نیتروژن خاک از سطح به عمق مشاهده نشد. بیش‌ترین درصد نیتروژن خاک در دو لایه 20-0 و 40-20 سانتی‌متر برای شاهد مشاهده شد. بیش‌ترین و کم‌ترین تلفات نیتروژن در رواناب به‌ترتیب در تیمار T1N1 (23 درصد) و شاهد (7 درصد) مشاهده شد. براساس کلیه نتایج، T1N2 به‌دلیل مطلوب‌بودن عملکرد دانه، صفات کیفی و کاهش تلفات نیتروژن به‌عنوان تیمار مناسب پیشنهاد می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فراهمي آب و عناصر غذایی خاك براي گياه
دریافت: 1401/10/7 | پذیرش: 1401/12/13 | انتشار: 1401/12/27
دریافت: 1401/10/7 | پذیرش: 1401/12/13 | انتشار: 1401/12/27
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
