تیتانیوم دارای اثرهای سودمندی بر رشد، فیزیولوژی و فعالیت‌های متابولیسمی گیاهان است. از طرفی، تمایل به استفاده از کودهای نانو با پیشرفت فن‌آوری مورد توجه خاص است. در این راستا، آزمایشی گلخانه‌ای در محیط کشت هیدروپونیک طراحی شد که تیتانیوم و نانوتیتانیوم در دو غلظت 1 و 2 میلی‌گرم بر لیتر به محلول غذایی اضافه شد و محلول غذایی بدون اعمال این تیمارها به‌عنوان شاهد در نظر گرفته شد. قالب طرح، کاملاً تصادفی با 4 تکرار بود و تغییرات رشد و فاکتورهای فتوسنتزی گوجه‌فرنگی بررسی گردید. بر طبق نتایج به‌دست آمده، اثر افزودن نانوتیتانیوم به محلول غذایی بر رشد ریشه بیش از ساقه بود و در غلظت 1 میلی‌گرم بر لیتر تأثیر مثبت‌تری بر وزن تر و خشک ریشه داشت. تیتانیوم و نانوتیتانیوم باعث افزایش تعرق، فتوسنتز و دی‌اکسید کربن داخل روزنه‌ای شدند. تأثیر نانوتیتانیوم بر میزان تعرق و فتوسنتز بیش از تیتانیوم بود و در غلظت‌های بیشتر، آثار مثبت آن افزایش یافت. میزان کلروفیل، حجم ریشه، وزن خشک و تر ساقه و زمان ظهور اولین گل تحت تأثیر تیمارهای تیتانیوم و نانوتیتانیوم قرار نگرفت. به‌طورکلی، تیتانیوم در غلظت بیشتر و نانوتیتانیوم به‌دلیل اندازه کوچک ذرات و امکان نفوذ راحت‌تر به ریشه، می‌توانند بر برخی ویژگی‌های رشدی و فتوسنتزی گوجه‌فرنگی مؤثر باشند.

واژه‌های کلیدی: عناصر مفید، تعرق، فتوسنتز

متن کامل [PDF 109 kb]   (4042 دریافت)