دوره 4، شماره 2 - ( 4-1392 )
جلد 4 شماره 2 صفحات 116-109 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (13084 مشاهده)
کاربرد گسترده آفت‌کش‌های شیمیایی در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه منجر به افزایش تولید محصول و کاهش ضایعات پس از برداشت محصول می‌شود که آثار سوء بالقوه بر سلامتی انسان به‌وجود آورده است. وقتی مقدار آفت‌کش‌ها از حد قابل قبول و مجاز بیشتر باشد، بایستی اقدامات مناسبی جهت کاهش کاربرد آنها صورت گیرد. برای مبارزه با آفات خیار گلخانه‌ای، معمولاً سمپاشیهای متعددی توسط زارعین انجام می‌گیرد که خطرات باقیمانده آنها همواره سلامت افراد جامعه را تهدید می‌کند. با توجه به این مشکل، باقیمانده و دوره کارنس آفت‌کش ایمیداکلوپرید در تعدادی از گلخانه‌های منطقه ورامین بررسی شد. سمپاشی خیارهای گلخانه‌ای به منظور تعیین دوره کارنس آفت‌کش ایمیداکلوپرید در طرح بلوک‌های کاملاً تصادفی شامل دو تیمار ایمیداکلوپرید و شاهد (بدون سمپاشی) در سه تکرار انجام گردید. نمونه برداری به ترتیب 1، 2، 3، 5، 7، 10 و 14 روز پس ازسمپاشی انجام شد. نمونه‌ها به آزمایشگاه منتقل گردیدند و پس از عصاره‌گیری و خالص سازی، مقدار باقیمانده آفت‌کش در آنها اندازه‌گیری شد. طبق نتایج، باقیمانده ایمیداکلوپرید دو روز پس از سمپاشی به حد مجاز (1 میلی‌گرم بر کیلوگرم) رسید. اما برای اطمینان بیشتر، روز سوم پس از سمپاشی به عنوان دوره کارنس در نظر گرفته شد. نمونه برداری‌های تعیین باقیمانده ایمیداکلوپرید در چهار گلخانه ورامین به طور تصادفی انجام شد. نتایج حاصل پس از آنالیز نشان داد که سطح باقیمانده ایمیداکلوپرید در این گلخانه‌ها بالاتر از میزان مجاز میباشد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1392/3/15 | پذیرش: 1392/7/5 | انتشار: 1392/7/5
دریافت: 1392/3/15 | پذیرش: 1392/7/5 | انتشار: 1392/7/5
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
