در شرایط تنش خشکی، علاوه بر ممانعت جذب آب، فراهمی و جذب عناصر غذایی مختلف هم محدود می‌شود. تغذیه متناسب به‌عنوان یکی از روش‌های مدیریت تولید گیاهی در شرایط تنش‌های مختلف محیطی شناخته شده است. خشکی و کمبود عناصری مانند پتاسیم و روی در این شرایط با تأثیر بر مقدار آب و خصوصیات فیزیولوژیک گیاه، کاهش کیفیت و کمیت گیاهان را در پی دارند. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر بر همکنش سطوح مختلف پتاسیم (6/0، 3 و 6 میلی‌مولار) از منبع نیترات پتاسیم، سطوح مختلف روی (صفر، 1 و 2 میکرومولار) از منبع سولفات روی، در شرایط تنش خشکی حاصل از پلی‌اتیلن گلیکول (PEG) 6000 (صفر، 55 و 110 گرم در لیتر) بر تعدادی از شاخص های وضعیت آبی و ویژگی های فیزیولوژیک گیاه گوجه‌فرنگی در سیستم آبکشت انجام شد. نتایج نشان داد که برهمکنش خشکی، پتاسیم و روی بر وزن خشک شاخساره و ریشه، مقدار کلروفیل و پرولین برگ و درصد نشت یونی ریشه معنی دار شد. افزودن پتاسیم و روی وضعیت آبی گیاه را بهبود بخشید، اما اثر روی بر پتانسیل آب برگ معنی دار نشد. تنش خشکی، مقدار کلروفیل را افزایش و گروه‌های سولفیدریل را کاهش داد. مصرف پتاسیم در غلظت زیاد منجر به افزایش نشت یونی ریشه شد.