کاهش میزان بارندگی و کمبود منابع آب خسارات زیادی بر بخش کشاورزی وارد کرده است. لذا استفاده از روش‌های نوین جهت استفاده بهینه از منابع آب ضروری به نظر می‌رسد. در این تحقیق، روش آبیاری PRD و اثر آن بر رشد گوجه‌فرنگی در مقایسه با روش معمول آبیاری بررسی شد. نتایج آزمایش افزایش کارایی مصرف آب گیاه و افزایش مواد جامد محلول را در تیمار PRDنشان داد، در حالی که رنگ، تعداد میوه، وزن خشک و تر ریشه و میزان عارضه پوسیدگی گلگاه بین دو تیمار تفاوت معنی‌داری نداشت. وزن خشک اندام هوایی و میوه در تیمار PRD کاهش یافته است. میزان میوه‌های‌دارای پوسیدگی گلگاه در تیمار PRD حدود 8/7% و در شاهد 6/2% بود. با وجود کاهش وزن تر و خشک میوه و اندام هوایی، شاخص برداشت، پتانسیل آب گیاه و محتوای آب میوه، با توجه به کاهش 50 درصدی مقدار آب مصرفی، استفاده از روش PRD مقرون به صرفه است. توزیع میوه قرمز و نرخ رسیدگی در تیمار PRD بیشتر بود، که این نکته را می‌توان در استفاده از ماشین‌های برداشت و برنامه ریزی تاریخ برداشت مد نظر داشت.

واژه‌های کلیدی: پتانسیل آب، پوسیدگی گلگاه، درصد مواد جامد محلول، تنش خشکی، کلسیم

متن کامل [PDF 415 kb]   (4649 دریافت)