دوره 1، شماره 2 - ( 5-1389 )                   جلد 1 شماره 2 صفحات 29-19 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


چکیده:   (36095 مشاهده)
به منظور مطالعه اثر نیتروژن و بور بر وزن خشک اندام هوایی و ریشه و غلظت عناصر غذایی برگ گوجه فرنگی در محیط کشت آبکشت، آزمایشی با 16 تیمار و در سه تکرار به صورت فاکتوریل با طرح پایه کامل تصادفی در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در سال 1386 به اجرا در آمد. در این آزمایش بذر گوجه‌فرنگی رقم Rio Grande Ug انتخاب گردید و اثر مستقل و متقابل چهار سطح نیتروژن (100، 200، 300 و 400 میلی‌گرم در لیتر) و چهار سطح بور (5/0، 0/1 و 5/1و 0/2 میلی‌گرم در لیتر) بر وزن خشک اندام هوایی و ریشه و غلظت نیتروژن، بور، آهن، منگنز و روی برگ گوجه فرنگی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر مستقل و متقابل نیتروژن و بور بر وزن خشک اندام های هوایی و ریشه معنی دار بود. بیشترین وزن خشک اندام هوایی از تیمار 300 میلی گرم درلیتر نیتروژن+ 0/1 میلی گرم در لیتر بور و بیشترین عملکرد میوه و وزن خشک ریشه از تیمار 200 میلی گرم در لیتر نیتروژن+ 0/1 میلی-گرم در لیتر بور به دست آمد. با افزایش سطوح نیتروژن در محلول غذایی، غلظت نیتروژن و منگنز برگ افزایش و غلظت آهن، بور و روی برگ کاهش معنی داری یافت. در حالی‌که با افزایش سطوح بور در محلول غذایی، غلظت نیتروژن، بور و روی افزایش و غلظت آهن و منگنز برگ کاهش معنی داری یافت. با توجه به نتایج به دست آمده از این آزمایش مصرف توأم 200 میلی‌گرم در لیتر نیتروژن و 0/1 میلی‌گرم در لیتر بور برای حصول بیشترین عملکرد میوه گوجه‌فرنگی در محیط های آبکشت توصیه می‌گردد.
متن کامل [PDF 254 kb]   (7531 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1389/7/24 | پذیرش: 1395/11/26 | انتشار: 1395/11/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.