تغییرات اقلیمی و چالش‌های ناشی از توسعه نامتعارف کنونی، بخش کشاورزی را در استفاده از منابع آب شیرین دچار محدودیت ساخته است به‌طوری که در وضعیت کنونی ارائه راه‌کارهایی در استفاده از آ‌ب‌های شور در این بخش اجتناب‌ناپذیر است. این آزمایش با هدف بررسی اثر پیش‌تیمار بذر با استفاده از سیلیسیک اسید و سدیم نیتروپروساید بر صفات جوانه‌زنی بذر گوجه‌فرنگی رقم ایزابلا تحت شرایط تنش شوری انجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با ۵ تکرار اجرا شد. فاکتور اول پیش‌تیمار شیمیایی بذر با و بدون سیلیسیک اسید به غلظت ۲/۵۰ میلی‌مولار، فاکتور دوم پیش‌تیمار شیمیایی بذر با و بدون محلول سدیم نیتروپروساید به غلظت ۱۰۰ میکرومولار و فاکتور سوم شوری شامل سطوح صفر، ۲۵، ۵۰، ۱۰۰و ۱۵۰ میلی‌مولار سدیم کلرید به‌ترتیب معادل ۰/۰۶۷، ۲/۴۵۰، ۵/۴۴۰، ۹/۵۲۰ و ۱۴/۱۰۰ دسی‌زیمنس بر متر بود. بر اساس نتایج تجزیه واریانس، سیلیسیک اسید و شوری اثر معنادار بر همه صفات و سدیم نیتروپروساید تنها بر شاخص بنیه بذر اثر معنادار داشت. برهم‌کنش معنادار بین سیلیسیک اسید و سدیم نیتروپروساید در صفات سرعت جوانه‌زنی و میانگین طول دانهال، بین سیلیسیک اسید و شوری در همه صفات به‌جز درصد جوانه‌زنی و شاخص تحمل به تنش، بین سدیم نیتروپروساید و شوری در همه صفات و برهم‌کنش معنادار بین سه فاکتور در صفات سرعت جوانه‌زنی، شاخص بنیه بذر و وزن تازه دانهال مشاهده شد. بر اساس نتایج، در اثر تنش شوری، درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، شاخص بنیه بذر و شاخص تحمل به تنش به‌طور معنی‌دار کاهش یافت. تحت شرایط شوری، سیلیسیک اسید و سدیم نیتروپروساید تأثیر معنادار در کاهش آثار شوری بر شاخص‌های فوق داشتند. به‌طور کلی می‌توان با پیش‌تیمار بذر گوجه‌فرنگی در محلول ۱۰۰ میکرومولار سدیم نیتروپروساید و یا محلول ۲/۵۰ میلی‌مولار سیلیسیک اسید به‌تنهایی و یا همراه با هم، آثار منفی شوری تا حداکثر ۱۰۰ میلی‌مولار سدیم کلرید (۹/۵۲ دسی‌زیمنس بر متر) بر شاخص‌های جوانه‌زنی بذر را کاهش داد.
