این پژوهش به‌منظور ارزیابی استفاده از کودهای آلی اسید فولویک و اسید آمینه (گلایسین و گلوتامیک اسید) در شرایط کم‌آبیاری برای افزایش مقاومت گیاه در برابر تنش و عملکرد گیاه خیار در باغ تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با ۳ تکرار انجام شد. عامل اول کوددهی در چهار سطح (شاهد، اسید فولویک با غلظت ۲۰۰ میلی‌گرم بر لیتر، اسید آمینه گلایسین و گلوتامیک اسید به میزان ۶ لیتر در هکتار) و کاربرد توأم اسید فولویک (۲۰۰ میلی‌گرم بر لیتر) و اسید آمینه گلایسین و گلوتامیک اسید (۶ لیتر در هکتار) و عامل دوم دور آبیاری (۳، ۵ و ۷ روز) بود. نتایج نشان داد که افزایش دور آبیاری، وزن تازه و خشک گیاه، طول میانگره، طول ریشه و طول بوته، هدایت روزنه‌ای و محتوی کلروفیل در گیاه را به‌طور معنی‌داری کاهش داد. این در حالی است که کاربرد ترکیبی اسید فولویک و اسید آمینه در دور آبیاری هفت روز، طول ریشه، طول میانگره، سطح برگ، کلروفیل a و محتوی نسبی آب برگ را به‌ترتیب ۱۵۹، ۴۶/۹، ۸۴/۷، ۱۳۸، ۳۶ درصد در مقایسه با تیمار عدم کاربرد ترکیبات آلی (شاهد) در همان دور آبیاری افزایش داد. علاوه بر این، در دور آبیاری پنج روز افزایش ۷۰ درصدی وزن تازه گیاه و ۸۴ درصدی وزن میوه در تیمار ترکیبی اسید آمینه و اسیدفولویک مشاهده شد. به‌طور کلی می‌توان بیان کرد که کاربرد ترکیبی اسید آمینه و اسید فولویک منجر به بهبود شاخص‌های مورفوفیزیولوژیک در شرایط کم‌آبیاری شد، این در حالی است که در بهبود عملکرد و تولید میوه در دور آبیاری هفت روز مؤثر واقع نشد؛ چرا که، اعمال دور آبیاری هفت روز در گیاه از تولید گل و میوه ممانعت کرد.
