حسن عابدینی آبکسری، داود هاشمآبادی، بهزاد کاویانی،
دوره ۶، شماره ۲ - ( مجله علوم و فنون کشتهاي گلخانهاي ۱۳۹۴ )
چکیده
کاربرد کودهای زیستی و مواد آلی راهکاری برای حذف یا تقلیل مصرف منابع شیمیایی بهشمار میآید. بر این اساس به منظور تاثیر کاربرد منابع آلی و کود زیستی فسفات بارور ۲ بر برخی صفات کمی و کیفی شمعدانیپیچ ((Pelargonium peltatum آزمایشی به-صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دو عامل کود زیستی فسفات بارور ۲ و بسترهای مختلف کاشت شامل ۱۶ تیمار، ۴ تکرار در ۶۴ واحد آزمایشی با ۲۵۶ گیاه به انجام رسید. کود زیستی در ۲ سطح (۰B: عدم کاربرد کود زیستی فسفات بارور ۲ و B۱: کاربرد کود زیستی فسفات بارور ۲) و بسترهای مختلف کاشت شامل ۸ تیمار با نسبتهای حجمی برابر (:M۱ خاک باغچه + ماسه، M۲: خاک باغچه + کوکوپیت + کمپوست زباله شهری، M۳: خاکباغچه + ماسه + خاک آببندان، :M۴ خاک باغچه + کوکوپیت + خاک آببندان، M۵: خاک باغچه + ماسه + کمپوست زباله شهری، M۶: خاک باغچه + ماسه + کمپوست زباله شهری + خاک آببندان، M۷: ماسه + خاک برگ جنگلی + کوکوپیت + کمپوست زباله شهری، M۸: ماسه + کمپوست ضایعات چای + کوکوپیت + خاک آببندان) اعمال گردید. در این مطالعه تعداد برگ، شاخص سطح برگ، تعداد گلآذین، آنتوسیانین گلبرگ، وزن خشک اندام هوایی و زیرزمینی و فسفر اندام هوایی ارزیابی شد. نتایج نشان داد که، اثر اصلی و متقابل دو عامل بر روی کلیه صفات دارای اختلافی معنیدار بود. تیمار
M۸B۱(کاربرد کود زیستی فسفات بارور ۲ با بستر ماسه + کمپوست ضایعات چای + کوکوپیت + خاک آببندان) در مجموع دارای بهترین عملکرد بود. خصوصیات فیزیکی، شیمیایی و عناصر غذایی این بستر کاشت در محدودهی استاندارد برای پرورش این گیاه قرار داشت. گیاهان کاشته شده در این بستر از نظر صفاتی مانند تعداد برگ و گلآذین با میانگین ۲۵/۵۹ عدد برگ در گیاه و ۹/۵ عدد گلآذین دارای عملکرد قابل توجهی نسبت به سایر تیمارها بوده. کود فسفات زیستی استفاده شده به همراه این بستر کاشت میتواند به عنوان مکمل و حتی جایگزین مناسبی برای کودهای شیمیایی فسفاته بهمنظور پرورش گیاه شمعدانیپیچ ((Pelargonium peltatum باشد.