پوسیدگی انتهای گُلگاه یکی از ناهنجاریهای فیزیولوژیک مرتبط با کمبود کلسیم در میوه است که منجر به کاهش عملکرد و کیفیت میوه فلفل دلمه میشود. بروز این عارضه در گلخانههای تولید فلفل دلمه در شهرستان شهرضا همه ساله خسارت زیادی را به پرورش دهندگان این محصول وارد میکند. این پژوهش بهمنظور بررسی تأثیر محلولپاشی منابع و مقادیر مختلف کلسیم بر غلظت عناصر غذایی و پوسیدگی انتهای گلگاه میوه فلفل دلمه در سال ۱۳۹۲ در یک گلخانه در شهرستان شهرضا انجام شد. این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه عامل نوع کود کلسیم، غلظت کلسیم و رقم فلفل دلمه و در سه تکرار انجام شد. نوع کود کلسیم شامل کلرید کلسیم (CaCl۲,۲H۲O) و نانوکلات کلسیم بود که هر کدام در سه غلظت کلسیم صفر (محلولپاشی با آب مقطر)، ۹/۰ و ۸/۱ گرم بر لیتر محلولپاشی شدند. عامل نوع رقم نیز شامل اینسپریشن (قرمز)، آرنکیا (نارنجی) و تورنتو (زرد) بود. نتایج نشان داد که محلولپاشی کلرید کلسیم منجر به کاهش معنیدار پوسیدگی انتهای گلگاه میوه فلفل دلمه در مقایسه با تیمار شاهد شد. در این تیمار، ظهور پوسیدگی انتهای گلگاه میوه ۳/۳۰ تا ۹/۴۴ درصد در مقایسه با ۵/۶۵ درصد تیمار شاهد بود. همچنین، شدت پوسیدگی انتهای گلگاه میوه ۳/۱ تا ۶/۱ در مقایسه با ۱/۲ تیمار شاهد بود. دلیل این مسئله افزایش غلظت کلسیم و کاهش نسبتهای N/Ca، K/Ca و Mg/Ca در میوه بود. در حالی که محلولپاشی کلسیم به شکل نانوکلات کلسیم بر ظهور و شدت این عارضه بیتأثیر بود. بر اساس نتایج این پژوهش، محلولپاشی مستقیم میوهها با کلسیم (غلظت ۸/۱ گرم بر لیتر) از منبع کلرید کلسیم به منظور کاهش پوسیدگی انتهای گلگاه میوه فلفل دلمه در شرایط مشابه این تحقیق قابل توصیه است.
