۴ نتیجه برای سوپرجاذب
اکرم ولی زاده قلعه بیگ، سید حسین نعمتی، علی تهرانی‌فر ، حجت امامی ،
دوره ۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۴ )
چکیده
تنش آب بحران جهانی است که تهدیدی جدی برای کشاورزی محسوب می‌شود. پلیمرهای سوپرجاذب با بهبود شرایط فیزیکی خاک، مانع از تنش‌های رطوبتی در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌گردند. به منظور بررسی تأثیر دو نوع سوپرجاذب طبیعی (بنتونیت) و مصنوعی (A۲۰۰) بر رشد کاهو، آزمایشی گلخانه‌ای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد و مقادیر دو نوع سوپرجاذب، هر یک در سه سطح (صفر، ۱۵/۰ و ۳/۰ درصد وزنی) و دو رژیم آبیاری (۶۰ و ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی)، مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج نشان داد که در تیمار ۱۰۰% ظرفیت زراعی، مقدار محتوای نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل و هدایت روزنه‌ای نسبت به تیمار ۶۰% بیشتر بود. مقدار نشت الکترولیت، ویتامین ث، مواد جامد محلول و کلروفیل b در سطح ۶۰% ظرفیت زراعی بیشتر بود. کاربرد ۳/۰ درصد وزنی بنتونیت به‌ترتیب سبب کاهش حدود ۷۴، ۱۹ و ۳۱ درصدی نشت الکترولیت، ویتامین ث و مواد جامد محلول و افزایش ۳، ۲، ۲۲ و ۸ درصدی محتوای نسبی آب، شاخص کلروفیل، هدایت روزنه‌ای و کلروفیل کل نسبت به شاهد شد. در حالی که کاربرد ۳/۰ درصد وزنی سوپرجاذب A۲۰۰ به‌ترتیب کاهش ۲۸، ۱۸ و ۳۷ درصدی نشت الکترولیت، ویتامین ث و مواد جامد محلول و افزایش ۶، ۳۲، ۲۵ و ۴۲ درصدی محتوای نسبی آب، شاخص کلروفیل، هدایت روزنه‌ای و کلروفیل کل نسبت به تیمار شاهد شد. این نتایج حاکی از آن است که توان بنتونیت در کاهش اثرهای منفی ناشی از تنش خشکی تا حدودی به‌اندازه سوپرجاذب مصنوعی می‌باشد.
فاطمه لطفی، حمید سودائی‌زاده، سیدعلی‌محمد میرمحمدی میبدی، اصغر مصلح آرانی،
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده
هیدروژل‌ها به دلیل جذب مقادیر زیاد آب قادرند ضمن جلوگیری از فرونشت عمقی آب، کارایی مصرف آب در گیاهان را افزایش داده و اثرهای خشکی ناشی از تنش شوری را در آنها کاهش دهند. به منظور بررسی اثر دو نوع سوپرجاذب استاکوزورب و زانوس بر رشد خیار گلخانه‌ای در شرایط خاک شور، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و با ۱۲ تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه یزد اجرا گردید. در مرحله اول آزمایش، اثر کاربرد پلیمرهای سوپرجاذب استاکوزورب و زانوس در سه سطح (صفر، ۳ و ۶ گرم در کیلوگرم خاک خشک) بعد از ۲۵ روز از تاریخ کاشت با اندازه‌گیری صفات تعداد برگ، ارتفاع گیاه و طول و عرض برگ بررسی شد. در مرحله دوم، صفات فوق به همراه شمارش تعداد گل بعد از ۳۵ روز و صفات وزن تر و خشک در پایان دوره رشد گیاه اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که استفاده از استاکوزورب در خاک شور (۵EC= دسی‌زیمنس بر متر)، در هر دو مرحله نمونه‌برداری، مقادیر کلیه صفات مورد بررسی را نسبت به شاهد به‌طور معنی‌داری افزایش داد. کاربرد دو مقدار مختلف وزنی هیدروژل زانوس در خاک شور، بجز بر تعداد گل، اثر معنی‌داری بر سایر صفات مورد اندازه‌گیری در مقایسه با شاهد نداشت. تغییرات تعداد گل در هر دو هیدروژل و تفاوت آن در دو سطح مقدار کاربردی، نشان داد که استفاده از سوپرجاذب می‌تواند در افزایش عملکرد تحت شرایط دشوار بسیار مهم تلقی شود.
علی ضیایی، محمد مقدم، بهاره کاشفی،
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده
به منظور بررسی تأثیر پلیمرهای سوپرجاذب و تنش خشکی بر برخی خصوصیات مورفولوژیک گیاه رزماری، پژوهشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با چهار سطح تنش خشکی (آبیاری در حد ۱۰۰، ۷۵، ۵۰ و ۲۵ درصد ظرفیت زراعی) و دو سطح سوپرجاذب (بدون سوپرجاذب و یک گرم در سوپر جاذب کیلوگرم خاک) در چهار تکرار، در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه انجام گرفت. صفات مورد ارزیابی شامل ارتفاع بوته، تعداد شاخه فرعی، وزن تر و خشک اندام هوایی، ریشه و کل گیاه و همچنین وزن خشک برگ و ساقه بود. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که اثر متقابل این دو عامل بر تمام صفات مورد بررسی بجز ارتفاع بوته، وزن خشک برگ و نسبت وزن خشک برگ به ساقه معنی‌دار بود. بیشترین تعداد شاخه فرعی (۵۵/۹ شاخه در بوته)، وزن تر ریشه (۷/۱۷ گرم در بوته)، وزن خشک ریشه (۱۰ گرم در بوته) و وزن خشک کل گیاه (۷۵/۳۳ گرم) در تیمار ۱۰۰% ظرفیت زراعی و همراه با کاربرد سوپرجاذب مشاهده شد. همچنین، بیشترین وزن خشک برگ (۳/۱۲ گرم در بوته) و ساقه (۳/۱۳ گرم در بوته)، وزن تر اندام هوایی (۳/۵۸ گرم در بوته) و وزن خشک اندام هوایی (۸/۲۳ گرم در بوته) و وزن تر کل (۷/۷۱ گرم در بوته) در تیمار ۱۰۰% ظرفیت زراعی و بدون کاربرد سوپرجاذب حاصل شد. بر اساس نتایج این تحقیق، آبیاری گیاه رزماری در حد ظرفیت زراعی باعث بهبود اکثر صفات مورفولوژیک آن شد.
مریم حسن زاده، حمید رضا روستا، سید حسین میردهقان، واحد باقری،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۵-۱۳۹۸ )
چکیده
استفاده از بستر کشت مناسب می‌تواند یک راهکار برای کاهش خسارات ناشی از شوری در تولید سبزی‌ها باشد. به‌منظور تعیین بستر کشت مناسب برای فلفلدلمهای رقم کالیفرنیا واندر در شرایط تنش شوری، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. آزمایش دارای سه فاکتور شامل بستر کشت در چهار سطح (کوکوپیت خالص، ۵۰% پرلایت ریز+۵۰% پرلایت درشت، ورمی‌کولیت خالص،۵۰% پرلایت+۵۰% پامیس)، کلرید سدیم در دو سطح (صفر و ۱۰۰ میلی‌مولار) و سوپرجاذب در دو سطح (صفر و ۲ گرم در گلدان) بود. نتایج نشان داد که تیمار شوری، صفات رویشی مانند ارتفاع گیاه، تعداد برگ، سطح برگ، وزن تر اندام هوایی و وزن تر ریشه را به‌طور معنی‌داری کاهش داد. میزان عملکرد به‌دلیل کاهش در وزن و تعداد میوه تحت تنش شوری به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. کمترین مقدار صفات رویشی و زایشی در بستر کشت پرلایت+ پامیس و بیشترین میزان آنها در بستر کشت پرلایت مشاهده شد. همچنین، بستر کشت ورمی‌کولیت تحت تنش شوری ۱۰۰ میلی‌مولار کلرید سدیم کمترین میزان کاهش را در وزن تر اندام هوایی، وزن تر ریشه و ارتفاع گیاه از خود نشان داد.
