به منظور بررسی تأثیر پیشتیمار بذر بر گیاهچههای نخود در شرایط شور، آزمایشی بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده علوم گیاهی دانشگاه فردوسی مشهد، طی سال ۱۳۹۰ انجام شد. در این مطالعه، از محلولهای کلرید سدیم با قابلیت هدایت الکتریکی صفر، ۴، ۸ و ۱۲ دسیزیمنس بر متر به عنوان سطوح مختلف شوری و از پلیاتیلن گلیکول– ۶۰۰۰ با پتانسیل اسمزی ۸/۰- مگاپاسکال و کلرید کلسیم با پتانسیل اسمزی ۱- مگاپاسکال به عنوان مواد پیشتیمارکننده استفاده شد. بذرها پس از تأثیر مواد پیشتیمار، در گلدانهای پلاستیکی کشت شدند و پس از ۲۸ روز، نمونهبرداری از گیاهچهها انجام گردید. نتایج نشان داد که تنش شوری سبب کاهش معنیدار صفات ارتفاع و وزن خشک بخش هوایی، سطح برگ، شاخص پایداری غشا و محتوای نسبی آب و افزایش معنیدار میزان پرولین برگ شد. در گیاهچههای حاصل از بذرهای پیشتیمار شده، سطح برگ، شاخص پایداری غشا، محتوای نسبی آب و میزان پرولین برگ نسبت به شاهد بهصورت معنیداری افزایش یافتند. همچنین، در مواجهه با تنش شوری، صفات مذکور در بذرهای پیشتیمار شده نسبت به شاهد افزایش معنیداری نشان دادند. به طور کلّی، در سطوح مختلف شوری، پیشتیمار بذر با محلولهای اسمزی پلیاتیلن گلیکول– ۶۰۰۰ (۸/۰- مگاپاسکال) و کلرید کلسیم (۱- مگاپاسکال) باعث کاهش اثرهای منفی شوری بر رشد گیاهچههای نخود شد. در این آزمایش، اثر بهبوددهندگی کلرید کلسیم بیشتر از پلیاتیلن گلیکول بود
