۳ نتیجه برای پرلایت
آیدا رضائی، مصطفی مبلی، نعمت‌اله اعتمادی، بهرام بانی نسب، امیرحسین خوشگفتارمنش،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۲ )
چکیده
یکی از مهم‌ترین نیازهای سیستم‌های هیدروپونیک دارای بستر، شناسایی یک بستر کاشت مناسب با استفاده از ترکیبات محلی (قابل دسترس و ارزان) است. بر همین اساس، هدف از این پژوهش، امکان جایگزین نمودن کوکوپیت به‌عنوان یک ماده وارداتی با مواد داخلی در ایران و تأثیر این بسترها بر خصوصیات کمی و کیفی گل رز رقم ‘Maroussia’ بود. بنابراین، آزمایشی گلخانه‌ای به‌صورت طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل ۹ بستر کاشت: کوکوپیت (۱۰۰ درصد)، پرلایت (۱۰۰ درصد)، پوکه معدنی (لیکا) (۱۰۰ درصد)، کوکوپیت ۷۵ درصد+ زئولایت ۲۵ درصد، پرلایت ۷۵ درصد+ زئولایت ۲۵ درصد، پوکه معدنی ۷۵ درصد+ زئولایت ۲۵ درصد، کوکوپیت ۵۰ درصد+ پرلایت ۵۰ درصد، کوکوپیت ۵۰ درصد+ پوکه معدنی ۵۰ درصد و پرلایت ۵۰ درصد+ پوکه معدنی ۵۰ درصد بود. نتایج نشان داد که گیاهان کاشته شده در بسترهای کوکوپیت و کوکوپیت+ زئولایت دارای بهترین رشد رویشی و زایشی بودند. بیشترین تعداد گل در بوته در بسترهای کوکوپیت خالص (۳۱/۸) و کوکوپیت+ پرلایت (۸۱/۷) دیده شد که با بستر کوکوپبت+ زئولایت (۸۷/۶) تفاوت معنی‌داری نشان نداد. افزودن زئولایت به کوکوپیت، پرلایت و لیکا توانسته است طول غنچه گل و تعداد گل در بوته را نسبت به بستر خالص آنها بهبود بخشد. هم‌چنین افزودن کوکوپیت به پرلایت سبب تقویت وزن تر و خشک شاخه و تعداد گل شد. براساس نتایج آزمایش و فراوانی زئولایت در ایران، ترکیب ۷۵ درصد کوکوپیت و ۲۵ درصد زئولایت توصیه می‌گردد.
میثم منظری توکلی، حمیدرضا روستا، محسن حمیدپور،
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۱-۱۳۹۳ )
چکیده
بیکربناتها و کربنات‌ها از عوامل اصلی قلیائیت آب آبیاری محسوب میشوند. برای تعیین بستر کشت مناسب برای ژربرا
(Gerbera jamesonii L. cv. Dafne) در شرایط تنش قلیائیت، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی با ۴ تکرار اجرا گردید. آزمایش دارای هفت سطح بستر کشت (۱۰۰% پرلایت، ۱۰۰% کوکوپیت، ۷۵% پرلایت + ۲۵% زئولایت، ۷۵% پیت + ۲۵% پرلایت، ۷۵% کوکوچیپ + ۲۵% پرلایت، ۷۵% کوکوپیت + ۲۵% پرلایت و ۷۵% ورمی‌کمپوست + ۲۵% پرلایت) و بیکربنات سدیم در سه سطح (صفر، ۲۰ و ۴۰ میلیمولار) بود. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار pH بستر به‌ترتیب مربوط به تیمار ۷۵% پیت + ۲۵% پرلایت و ۱۰۰% کوکوپیت بود. تیمار بیکربنات سدیم، بسته به نوع بستر کشت و غلظت بیکربنات سدیم، باعث کاهش تعداد گل، وزن تر شاخه گل، طول ساقه گل، قطر گل، قطر گردن، عمر گل‌جایی و شاخص کلروفیل شد. اگرچه این تیمار باعث افزایش ترکیبات فنولی شد. هنگامی‌که گیاهان رشد یافته در بستر ۱۰۰% کوکوپیت در معرض تیمار بیکربنات سدیم قرار گرفتند، در مقایسه با گیاهان رشد یافته در سایر بسترها، دارای صفات کیفی و کمی بهتر، توانایی تجمع میزان ترکیبات فنولی بیشتر و شاخص کلروفیل بیشتر بودند. بنابراین، نتیجه‌گیری می‌شود که تحمل گیاه ژربرا به قلیائیت کم بوده و استفاده از بستر کوکوپیت خالص می‌تواند یک ابزار مناسب برای بهبود مقاومت به قلیائیت این گیاه تحت شرایط تنش بیکربنات سدیم باشد.
حمیدرضا روستا، احمد استاجی، هادی سالاری، محمدعلی وکیلی شهربابکی،
دوره ۶، شماره ۳ - ( ۸-۱۳۹۴ )
چکیده
شوری مسئله بسیار جدی برای توسعه کشاورزی، بهویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، به شمار میرود. از طرف دیگر، مزایای متعدد کشت بدون خاک در این مناطق سبب گسترش استفاده از این سیستمها شده است. در این پژوهش، به منظور بررسی اثر بسترهای مختلف کشت و تنش شوری بر ویژگیهای فیزیولوژیک و عملکرد کلم بروکلی، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو فاکتور بستر کشت (کوکوپیت، پرلایت، ماسه، ۲۵% کوکوپیت+ ۷۵% پرلایت، ۷۵% کوکوپیت+ ۲۵% پرلایت و ۵۰% پیت+ ۵۰% پومایس) و سه سطح شوری (صفر، ۱۰۰ و ۱۵۰ میلیمولار کلرید سدیم) با چهار تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که بستر کشت، سطوح مختلف شوری و اثر متقابل آنها تأثیر معنی‌داری بر ویژگیهای مورفولوژیک، تعداد روز تا گلدهی، وزن تر و خشک برگ، غلظت عناصر غذایی و وزن سر داشت، به طوری که بیشترین مقادیر فاکتورهای ذکر شده در تیمار سطح شوری صفر و بستر کشت ۵۰% پیت+ ۵۰% پومایس بهدست آمد. این بدان معنی است که بستر کاشت بر تأثیر شوری روی گیاهان مؤثر میباشد. سطوح زیاد شوری باعث کاهش رشد و عملکرد کلم بروکلی شده و این کاهش رشد با کاهش میزان کلروفیل و غلظت عناصر کلسیم، پتاسیم و آهن و افزایش غلظت سدیم و کلر در بافت برگ همراه بود. بهترین ترکیب بستر کشت، چه در شرایط شور و چه در شرایط غیر شور، ۵۰% پیت+ ۵۰% پومایس بود. اگرچه کلم بروکلی در بستر پرلایت رشد مناسبی نداشت، ولی باعث زودرسی آن شد. در این آزمایش، تیمار شوری علاوه بر کاهش وزن سر، کیفیت محصول کلم بروکلی را نیز کاهش داد. با توجه به نتایج بهدست آمده، بستر ۵۰% پیت+ ۵۰% پومایس مناسب‌ترین بستر برای تولید کلم بروکلی بود.
