جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای پروانش

مجید طالبی، فروغ اعتصام، بدرالدین ابراهیم سیدطباطبایی،
دوره ۲، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۰ )
چکیده

پروانش Catharanthus roeus L.)) گیاهی است از خانواده آپوسیناسه و حاوی بیش از ۱۳۰ نوع آلکالوئید ایندولی ترپنوئیدی (TIAs) ازجمله دو آلکالوئید دایمری وین‏بلاستین و وین‏کریستین که دارای خاصیت ضد تومور بوده و برای درمان بسیاری از سرطان‏ها به کار می‌روند. به همین دلیل، تاکنون تحقیقات زیادی در زمینه تولید این داروها از طریق کشت بافت گیاهی صورت گرفته است. در این پژوهش، با هدف تعیین بهترین ترکیب هورمونی در محیط کشت آزمایشگاهی برای باززایی غیرمسقیم گیاه پروانش، ۲۵ ترکیب هورمونی برای تولید کالوس از ریزنمونه برگ و هفت تیمار برای باززایی کالوس‏ها در نظر گرفته شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر تیمارهای هورمونی مختلف در تولید کالوس از ریزنمونه برگ در سطح ۱% معنی‌دار است. تیمارهای ۱/۰ و ۵ میلی‌گرم در لیتر BAP و NAA به ترتیب علاوه بر تولید کالوس فراوان، ریشه زیادی نیز تولید کردند. در بین تیمارها، محیط‌های غذایی حاوی زغال فعال برای تولید کالوس و محیط‌های بدون زغال برای باززایی مناسب تشخیص داده شدند. به طور کلی، نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که باززایی غیر مستقیم ریزنمونه برگ، به‏دلیل دشواری در باززایی کالوس‌ها، احتمال وقوع جهش سوماکلونال و تولید شاخه‌‌های کمتر، برای ریزازدیادی گیاه پروانش روشی مناسب نمی‏باشد، اما از این روش می‏توان برای تولید برخی متابولیت‏های ثانویه بهره جست.
مجید طالبی، فروغ اعتصام، بدرالدین ابراهیم سید طباطبایی، غزاله خاکسار،
دوره ۳، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۱ )
چکیده

پروانش (Catharanthus roeus L.) از خانواده آپوسیناسه حاوی بیش از ۱۳۰ نوع آلکالوئید ایندولی ترپنوئیدی (TIAs) می‏باشد که در بین آنها دو آلکالوئید دایمری وین‏بلاستین و وین‏کریستین دارای خاصیت ضد تومور بوده و در درمان بسیاری از سرطان‏ها به‌کار می‌رود. توجه به تولید اختصاصی و افزایش برخی از این آلکالوئیدها در بافت‌های تمایز یافته‏ای نظیر برگ و ساقه با استفاده از روش‌های باززایی مستقیم ریزنمونه‏های گیاهی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش، ۳۰ ترکیب هورمونی مختلف در محیط کشت MS برای باززایی مستقیم ریزنمونه گره در نظر گرفته شد. بهترین باززایی مستقیم ریزنمونه گره و تکثیر شاخه با استفاده از هورمون BAP در محیط کشت حاوی ۱ گرم در لیتر ذغال فعال به‌ دست آمد. اگرچه به دلیل وجود ترکیبات فنلی فراوان در پروانش، استفاده از ذغال فعال در محیط کشت برای رشد گیاه الزامی است، اما به دلیل اثر منفی آن در جذب هورمون‏ها و کاهش تکثیر شاخه، بهینه‏سازی مقدار مصرف آن در محیط کشت حائز اهمیت است. نتایج نشان داد که غلظت ۱ گرم در لیتر ذغال فعال مقدار مناسبی برای تهیه محیط کشت‌های تکثیر شاخه می‏باشد. هم‌چنین انتقال شاخه‏های باززا شده به محیط‏ کشت حاوی NAA سبب افزایش رشد طولی شاخه‏ها شد. شاخه‌های تولید شده در محیط کشت فاقد هورمون و حاوی ۲ گرم در لیتر ذغال فعال تولید ریشه نمودند و پس از انتقال به خاک، با شرایط محیطی سازگار شدند.

صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روابط خاک و گیاه - Isfahan University of Technology می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق