دوره 8، شماره 3 - ( 9-1396 )                   جلد 8 شماره 3 صفحات 64-51 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده:   (3016 مشاهده)
با توجه به اهمیت تولید و خواب ریزغده سیب‏زمینی، پژوهشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1392 اجرا شد. تیمارها شامل محلول‏پاشی تنظیم‏کننده­ها در دو مرحله رشد فیزیولوژیک (آغازش استولون و آغازش غده­دهی) و سطوح تنظیم‏کننده رشد (شاهد، 100 و 200 میلی­گرم در لیتر پاکلوبوترازول، 100 و 200 میلی­گرم در لیتر بنزیل آمینوپورین) بودند. نتایج نشان داد که تیمارهای پاکلوبوترازول، صفات تعداد ریزغده در بوته، وزن ریزغده و طول و قطر ریزغده را به طور معنی­داری کاهش دادند. بنزیل آمینوپورین تأثیر معنی­داری بر تیمارهای یاد شده نداشت. همچنین، بین سطوح غلظت پاکلوبوترازول از نظر صفت عملکرد ریزغده تفاوت معنی­داری مشاهده نشد. کاربرد غلظت­های 100 و 200 میلی­گرم در لیتر پاکلوبوترازول در هر دو مرحله آغازش استولون و غده­دهی، به­طور معنی­داری زمان رسیدن به 5، 10، 50 ، 90 و 95 درصد حداکثر جوانه‌زنی ریزغده­های سیب‏زمینی را نسبت به شاهد افزایش داد و بیشترین تأثیر آن بر صفات یاد شده در مرحله آغازش غده­دهی بود. در مقابل، کاربرد تیمارهای بنزیل آمینوپورین در مرحله آغازش غده­دهی، تمامی صفات جوانه­زنی را به طور معنی­داری کاهش داد، ولی تفاوتی بین غلظت­های مختلف مشاهده نشد.
متن کامل [PDF 301 kb]   (1418 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1394/8/28 | پذیرش: 1395/7/10 | انتشار: 1396/9/12

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روابط خاک و گیاه - Isfahan University of Technology می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق