هدف از این مطالعه، ارزیابی تأثیر میکوریزا و فسفر بر سمیت و قابلیت جذب آرسنیک توسط شنبلیله، پس از افزودن آرسنیک به خاک، بود. در این مطالعه گلخانهای، گیاهانی که با سه گونه میکوریزا در خاک‌هایی با سطوح مختلف آرسنیک و فسفر کاشته شده بودند مقایسه شدند. سمیت آرسنیک برای گیاهان بررسی و تجمع آرسنیک در بافت‌ها، همچنین جذب عناصر پرمصرف و غلظت رنگیزه‌های فتوسنتزی تعیین گردید. بر اساس نتایج، افزودن آرسنیک به طور معنی‌داری رشد، جذب عناصر غذایی و رنگیزه‌های فتوسنتزی گیاه را کاهش داد. مقادیر زیادی آرسنیک در بافت‌های گیاهان تجمع یافت. بیشترین آرسنیک جذب شده در ریشه حفظ شد و ریشه‌ها غلظت آرسنیک بیشتری نسبت به شاخساره داشتند. فسفر و میکوریزا نیز بجز بر غلظت سدیم، بر سایر صفات تأثیر معنی‌داری داشتند. در این بررسی، اثر متقابل بین آرسنیک و فسفر و بین آرسنیک و میکوریزا بر غلظت کاروتنوئیدها، پتاسیم و آرسنیک شاخساره معنی‌دار بود. فسفر و میکوریزا نقش تعدیل کننده و کاهنده اثر منفی سمیت آرسنیک را بر این خصوصیات دارا بودند. نتایج این آزمایش نشان داد که کود فسفر و همزیستی میکوریزایی در شنبلیله می‌تواند از طریق افزایش جذب عناصر و غلظت رنگیزه‌های فتوسنتزی در کاهش اثرهای منفی تنش آرسنیک مؤثر باشد.
دریافت: 1395/6/14 | پذیرش: 1395/6/14 | انتشار: 1395/6/14
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
