نشریه علمی پژوهشی روابط خاک و گیاه

عنصر سیلیسیم می­تواند برخی گیاهان را در مقابل تنش­های زیستی و غیر زیستی حمایت کند. در این پژوهش، اثر سه سطح سیلیسیم (صفر، 85/0 و 7/1 میلی­مولار) بر رشد، پراکسیداسیون لیپیدها، فعالیت لیپوکسی‌ژناز، پرولین، تجمع پراکسید هیدروژن و فعالیت آنتی­اکسیدان­های غیر آنزیمی و آنزیمی (کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز) تحت بیماری سفیدک سطحی ناشی از Sphaerotheca fuliginea در گیاه کدوی پوست کاغذی (Cucurbita pepo, var. styriaca) در شرایط هیدروپونیک مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که اثر سیلیسیم بر کاهش بیماری سفیدک سطحی معنی­دار بوده و کاربرد محلول 7/1 میلی­مولار این عنصر، بیماری را تا 35 % کاهش داد. افزایش غلظت سیلیسیم در محلول­های غذایی منجر به افزایش این عنصر در ریشه و شاخساره کدوی پوست کاغذی شد. غلظت پراکسید هیدروژن، پراکسیداسیون لیپیدها و فعالیت آنزیم لیپوکسی‌ژناز در حضور بیماری افزایش یافت. ولی با کاربرد سیلیسیم، این شاخص‌ها در گیاه کاهش نشان دادند. کاربرد سیلیسیم، فعالیت آنتی­اکسیدان­های آنزیمی و غیر ­آنزیمی را به طور معنی­داری (P≤ 0.05) افزایش داد. بر اساس نتایج این پژوهش، به نظر می‌رسد که غلظت 7/1 میلی­مولار سیلیسیم در التیام آثار تنش ناشی از بیماری، مؤثرتر از دو تیمار دیگر بوده است، که این امر را می­توان به اثر این عنصر بر کاهش اکسیداسیون لیپیدهای غشا نسبت داد.