امروزه، به منظور کاهش اثرهای منفی ناشی از تنشهای مختلف، کاربرد ترکیبات فنلی و تنظیمکنندههای رشد مانند اسید سالیسیلیک مطرح شده است. در این پژوهش گلخانهای که در سال 1392 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد، گیاهان ریحان (Ocimum basilicum)، رقم کشکنی لولو، که در چهار سطح سرب ]صفر (شاهد)، 100، 200 و 300 میلیگرم در کیلوگرم خاک[ همراه با سه سطح محلولپاشی اسید سالیسیلیک (صفر (شاهد)، 50 و 100 میلیلیتر در لیتر) در سه تکرار کاشته شده بودند، مقایسه شدند. نتایج نشان داد که افزودن سرب به طور معنیداری سطح برگ، تعداد برگ، ارتفاع بوته، فلورسانس و شاخص کلروفیل گیاه را کاهش و پرولین، کربوهیدراتهای محلول و آنزیمهای گایاکول و آسکوربات پراکسیداز را افزایش داد. محلولپاشی اسید سالیسیلیک نیز بر تمام صفات تأثیر معنیداری (01/0P≤) داشت. غلظت 100 میلیلیتر در لیتر اسید سالیسیلیک در سطح چهارم سرب (300 میلیگرم در کیلوگرم خاک) سبب کاهش به ترتیب 6/78، 8/73 و 3/24 درصدی میزان فعالیت آنزیمهای گایاکول، آسکوربات پراکسیداز و کربوهیدراتهای محلول، در مقایسه با شاهد، شد. در این بررسی، اثر متقابل بین اسید سالیسیلیک و سرب بر سطح برگ، ارتفاع بوته، میزان کلروفیل برگ، فلورسانس، پرولین، قندهای محلول و آنزیمهای گایاکول و آسکوربات پراکسیداز معنیدار بود، بهطور کلی، نتایج آزمایش نشان داد که اسید سالیسیلیک نقش تعدیلکننده و کاهنده اثرهای منفی سمیت سرب را بر این ویژگیهای گیاه ریحان دارا بود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |