تأمین آب برای تولید محصولات کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک جهان به معضل جدی تبدیل شده که پیوند روی پایههای مناسب میتواند از اثرهای منفی تنش آبی بر گیاهان بکاهد. بدین منظور، برای ارزیابی تأثیر پایههای مختلف کدو (فلکسیفورت، شینتوزا و خیارهای غیرپیوندی) و تنش رطوبتی (40، 60 و 90 درصد ظرفیت زراعی) بر خصوصیات مورفولوژیک و عملکرد خیار گلخانهای (Cucumis sativus L. var. Nagen 792) آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 اجرا شد. نتایج نشان داد که وزن خشک گیاه، وزن تر برگ و ساقه، تعداد گره و مقدار رطوبت ریشه در پایه فلکسیفورت نسبت به گیاهان غیرپیوندی بهترتیب 91، 53، 58، 28 و 7 درصد افزایش یافت. حجم ریشه در پایههای شینتوزا و فلکسیفورت دو برابر گیاهان غیرپیوندی بود و حجم آن با افزایش تنش خشکی کاهش یافت. وزن خشک گیاه، وزن تر برگ و ساقه، تعداد گره، حجم ریشه و مقدار رطوبت برگ و ریشه با افزایش تنش آبی بهطور معنیداری کاهش یافت. بیشترین سطح برگ و عملکرد بازارپسند در پایه فلکسیفورت آبیاری شده با 90 درصد ظرفیت زراعی و کمترین آنها در گیاهان غیرپیوندی آبیاری شده با 40 درصد ظرفیت زراعی بهدست آمد. این نتایج پیشنهاد میکند که گیاهان پیوندی روی پایههای فلکسیفورت و شینتوزا در مقایسه با گیاهان غیرپیوندی، رشد و عملکرد بهتری در شرایط تنش آبی داشتند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |