دوره 10، شماره 2 - ( 5-1398 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 78-69 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه تنوع زیستی، پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی، دانشگاه تحصیلات تکمیلی صنعتی و فناوری پیشرفته، کرمان
چکیده: (1941 مشاهده)
در این پژوهش تأثیر استفاده از نسبتهای حجمی مختلف کمپوست-خاک بر وقوع مرگ گیاهچه گوجه‌فرنگی ناشی از Pythium aphanidermatum با استفاده از آزمایش‌های گلخانه‌ای بررسی شد. برای تعیین مناسب‌ترین مقدار مایه بیمارگر، بذرهای گوجه‌فرنگی به‌طور جداگانه در مخلوطی از مایه بیمارگر و خاک (در نسبتهای حجمی 5، 10 و 20 درصد) کاشته شدند. نتایج نشان داد که مناسب‌ترین غلظت بیمارگر برای مایه‌زنی، غلظت 5% است. برای بررسی تأثیر استفاده از کمپوست بر وقوع مرگ گیاهچه‌های گوجه‌فرنگی، کمپوست در سه نسبت حجمی (10، 30 و 50 درصد) با خاک سترون مخلوط شد و برای کاشت بذرهای گوجه‌فرنگی به‌کار رفت. سپس، بذرها با استفاده از غلظت 5% بیمارگر مایه‌زنی شدند. وقوع بیماری با شمارش تعداد گیاهچه‌های مرده در بازه‌های زمانی دو روزه محاسبه شد. بررسی نتایج نشان داد که وقوع بیماری هنگام استفاده از کمپوست در نسبتهای حجمی 30 و 50 درصد به‌طور معنی‌داری کاهش یافت؛ در حالی که کمپوست با نسبت حجمی 10% اثر معنی‌داری بر کاهش بیماری نداشت. بررسی اثر کمپوست بر وقوع بیماری پس از اتوکلاو کردن آن مشخص کرد که بازدارندگی کمپوست اساس زیستی داشته و ناشی از ریزجانداران آنتاگونیستی است که پتانسیل استفاده به‌عنوان آفت‌کش زیستی را دارند.
نوع مطالعه: كاربردي |
دریافت: 1396/7/17 | پذیرش: 1397/10/19 | انتشار: 1398/5/24
دریافت: 1396/7/17 | پذیرش: 1397/10/19 | انتشار: 1398/5/24
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
