گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران.
چکیده: (1595 مشاهده)
بهمنظور بررسی اثر توامان هیدروپرایمینگ بذر و خشکی بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه فلفل دلمه (رقم Padra) پژوهشی گلدانی در گلخانه پژوهشی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. این پژوهش بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار و شامل دو فاکتور هیدروپرایمینگ با دو سطح (بدون پرایمینگ و هیدروپرایمینگ) و مقدار آب آبیاری با سه سطح (100، 75 و 50 درصد نیاز آبی) بوده که در یک خاک با بافت رسی سیلتی اعمال شد. نتایج نشان داد که اثر هیدروپرایمینگ بذر بر صفات وزن تازه اندام هوایی و رسانایی الکتریکی (EC) آب میوه در سطح یک درصد معنیدار شد. اثر کمآبیاری بر وزن تازه و خشک میوه، تعداد میوه، ارتفاع بوته، قطر ساقه و ضخامت گوشت در سطح احتمال یک درصد و بر صفات وزن تازه و خشک اندام هوایی در سطح احتمال 5 درصد معنیدار شد. اثر برهمکنش تیمارها بر EC آب میوه در سطح احتمال یک درصد و بر تعداد میوه، وزن خشک اندام هوایی، ارتفاع بوته و pH آب میوه در سطح 5 درصد معنیدار شد. بیشترین تعداد میوه در تیمار 100 درصد نیاز آبی و هیدروپرایمینگ بذر (4/34 عدد در بوته) و کمترین تعداد آن در تیمار 50 درصد نیاز آبی و هیدروپرایمینگ بذر (2 عدد در بوته) مشاهده شد. بیشترین و کمترین میزان وزن تازه میوه (با 191/4 و 82/1 گرم در بوته) بهترتیب در تیمارهای 100 و 50 درصد نیاز آبی مشاهده شد. نتایج نشان داد که تعداد میوه برداشتشده در اثر اعمال تیمارهای 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه بهترتیب منجر به تغییر 11/3 و 11/0- درصدی (بدون پرایمینگ بذر) و 16/5- و 50- درصدی (هیدروپرایمینگ بذر) نسبت به تیمار 100 درصد نیاز آبی شد. به هر حال، تیمار بهینه برای کشت در شرایط گلخانهای، آبیاری به میزان 100 درصد نیاز آبی و هیدروپرایمینگ بذر است. اعمال تیمارهای پرایمینگ بذر و سطوح مختلف آبی روی این گیاه در شرایط مزرعهای منطقه مشهد برای پژوهشهای آینده پیشنهاد میشود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1398/9/19 | پذیرش: 1399/9/10 | انتشار: 1399/9/10