گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده: (1663 مشاهده)
برای بررسی اثر پایه پیوند خیار بر تحمل گیاه خیار به سرمازدگی و گرمازدگی کوتاهمدت، Super daminos بر پایههای (Cucurbita moschata) توده ساری، (Cucurbita moschata) توده اصفهان، (Cucurbita moschata) توده بابل، (Cucurbita moschata) توده فرو و مقایسه آن با خیار بدون پیوندی و خیار بر خیار بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تیمار دمایی شامل دمای بهینه (25 درجه سلسیوس) و دمای کم (4 درجه سلسیوس) و دمای زیاد (40 درجه سلسیوس) با چهار تکرار در گلخانه و آزمایشگاههای پژوهشی دانشگاه صنعتی اصفهان اجرا شد. نتایج آزمایش حاضر نشان داد که طول ریشه، قطر پایه، حجم ریشه، وزن تازه و خشک ساقه در کلیه پایهها نسبت به خیار غیرپیوندی افزایش داشت. بیشترین وزن تازه و خشک ساقه در پایه ساری و اصفهان و بیشترین وزن خشک ساقه در پایه فرو دیده شد. نتایج آثار برهمکنش نشان داد که بیشترین میزان وزن تازه و خشک در تیمار پایه اصفهان و دمای بهینه و کمترین میزان وزن تازه و خشک در پایه غیرپیوندی و دمای زیاد و بیشترین وزن خشک در هر دو دمای زیاد و کم در بوتههای پایه غیرپیوندی مشاهده شد. بیشترین میزان فتوسنتز در پایه بابل و دمای بهینه و کمترین میزان آن در پایه بابل و دمای زیاد به دست آمد. نتایج برهمکنش پایه و دما نشان داد که بیشترین میزان مقاومت روزنهای و شدت تعرق در پایه غیرپیوندی و دمای بهینه بود اما کمترین میزان مقاومت روزنهای در پایه اصفهان و دمای بهینه و کمترین شدت تعرق در پایه ساری و دمای زیاد مشاهده شد. با توجه به نتایج این آزمایش میتوان استفاده از پایه فرو و بابل را برای مقاومت نسبی این پایهها به تنش کوتاهمدت دمای زیاد و پایین پیشنهاد کرد. بهنظر میرسد این پایهها با حفظ تقریبی فتوسنتز و کلروفیل و کاهش نسبی تعرق موفق به کاهش خسارت ناشی از تنش دمایی و کاهش خسارت بر رشد میشوند.و پایین پیشنهاد کرد. بهنظر میرسد این پایهها با حفظ تقریبی فتوسنتز و کلروفیل و کاهش نسبی تعرق موفق به کاهش خسارت ناشی از تنش دمایی و کاهش خسارت بر رشد میشوند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1398/11/7 | پذیرش: 1399/12/10 | انتشار: 1399/12/10