گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد، چهارمحال و بختیاری، ایران
چکیده: (992 مشاهده)
تغییرات اقلیمی و استفاده بیش از حد از کودهای شیمیایی و آفتکشها، اثر تنشهای غیرزیستی بر قابلیت بهرهوری محصولات کشاورزی را تشدید و اکوسیستم را تخریب کرده است. یکی از راهکارها برای تعدیل این فشارها، کاربرد کودهای آلی، همزیستی مایکوریزی و تلقیح میکروبی است. بنابراین بهمنظور بررسی تأثیر کود آلی، قارچ میکوریزا و باسیلوس بر صفات رشدی فلفل دلمهای، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با عامل اصلی کود آلی در دو سطح (با و بدون کود آلی) و عامل فرعی تیمار کود زیستی در چهار سطح [کود زیستی میکوریزا آربسکولار (مخلوط Rhizophagus irregularis + Funeliformis mosseae)، باکتری باسیلوس (مخلوط Bacillus subtilis +وBacillus amyloliquefaciens)]، مخلوط میکوریزا + باکتری و شاهد بدون تلقیح) و در سه تکرار اجرا شد. ویژگیهای زیستی خاک، جذب عناصر غذایی و ویژگیهای رشد و عملکرد میوه پس از برداشت بررسی شدند. نتایج نشان داد که کاربرد کود آلی و قارچ میکوریزا وزن خشک شاخساره (بهترتیب 10/3 و 17/4 %) و عملکرد میوه (بهترتیب 11/5 و 19/9 %) را نسبت به شاهد افزایش دادند. بیشترین جمعیت میکروبی (CFU g-1و107×1/1) و نسبت R/Sو(110/0) در تیمار کاربرد کود آلی با تلقیح میکوریزی حاصل شد. همزیستی میکوریزا همراه با کود آلی جذب نیتروژن (20/6 %)، فسفر (46/8 %)، آهن (35/6 %) و روی (57/2 %) را نسبت به شاهد بهبود بخشید و جذب پتاسیم را تیمار باسیلوس نسبت به شاهد 22/3 درصد افزایش داد. بهطور کلی، ترکیب کود آلی و قارچ میکوریزا برای کشت فلفل دلمهای گلخانهای مناسب بهنظر میرسند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
ريزجانداران ریزوسفری محرک رشد گیاه دریافت: 1401/11/1 | پذیرش: 1401/12/3 | انتشار: 1401/12/7