دوره 16، شماره 1 - ( نشریه روابط خاک و گیاه 1404 )
جلد 16 شماره 1 صفحات 36-19 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
چکیده: (1000 مشاهده)
پیشینه پژوهش و هدف: گل آهار به علت داشتن طول دوره گل‌دهی طولانی و استفاده به‌صورت شاخه بریدنی و در فضای باز، از گیاهان زینتی پرکاربرد است. در این پژوهش اثر تیمار جلبک و قارچ بر صفات رویشی و گل‌دهی گل آهار در گلخانه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار بررسی شد.
روش‌ها: نشاهای دو هفته‌ای گل آهار از مرکز فضای سبز شهرداری زنجان تهیه شده و در گلخانه در بسترهای گلدانی کاملاً یکنواخت، دارای خاک باغچه با بافت رس شنی، کوکوپیت و پرلیت با نسبت حجمی برابر (1:1:1)، مستقر شدند. در این مرحله تیمار قارچ (Glomus mosseae،وGnomoniopsis castaneae و ترکیبی از هر دو نوع قارچ) به میزان 15 گرم درون هر گلدان با خاک مخلوط شد. پس از رسیدن گیاه به مرحله 4 الی 6 برگی و اطمینان از استقرار کامل و سلامت نشاها در شرایط گلخانه، تیمار جلبک (جلبک اسپیرولینا، جلبک قهوه‌ای و ترکیبی از هر دو نوع جلبک به نسبت 1/2) به میزان دو درصد به‌صورت محلول‌پاشی اعمال شد. پس از اتمام دوره رشدی گیاه و شروع گل‌دهی صفات طول ساقه، عمق توسعه ریشه، طول برگ، تعداد برگ، قطر گل، وزن تازه و خشک برگ، حجم ریشه و صفات فیزیولوژیک شامل میزان آنتوسیانین‌های گل، میزان کلروفیل a، b و کل اندازه‌گیری شد.
نتایج: تیمار جلبک بر تمام صفات به‌جز طول ساقه و تیمار قارچ بر تمام صفات به‌جز طول ساقه، حجم ریشه و میزان آنتوسیانین تأثیر معنی‌دار داشت. همچنین بر اساس نتایج مقایسه میانگین، بیش‌ترین میزان قطر گل، وزن تازه و خشک برگ در تیمار ترکیب جلبک سبز و قهوه‌ای به‌ترتیب با میانگین‌های 82/85 میلی‌متر، و 3/35 و 1 گرم و کم‌ترین قطر گل، وزن تازه و خشک برگ در شاهد به‌ترتیب با میانگین‌های 61/98 میلی‌متر، و 1/76 و 0/53 گرم مشاهده شد. در نتیجه افزایش 33/67 درصدی در قطر گل، و 90/34 و 88/68 درصدی به‌ترتیب در وزن تازه و خشک برگ مشاهده شد. بیش‌ترین میزان آنتوسیانین و کلروفیل کل در تیمار اثر ترکیبی دو قارچ به‌ترتیب با میانگین 0/273 مول بر گرم و 5/6 میلی‌گرم بر گرم وزن تازه، کم‌ترین در شاهد به‌ترتیب با میانگین 0/179 مول بر گرم و 2/51 میلی‌گرم بر گرم وزن تازه مشاهده شد.
نتیجه‌گیری کلی: نتایج این پژوهش نشان داد که گل آهار در حضور مخلوطی از هر دو جلبک و یا قارچ G. castaneae می‌تواند از نظر رشدی و کیفی عملکرد بهتری داشته باشد.
روش‌ها: نشاهای دو هفته‌ای گل آهار از مرکز فضای سبز شهرداری زنجان تهیه شده و در گلخانه در بسترهای گلدانی کاملاً یکنواخت، دارای خاک باغچه با بافت رس شنی، کوکوپیت و پرلیت با نسبت حجمی برابر (1:1:1)، مستقر شدند. در این مرحله تیمار قارچ (Glomus mosseae،وGnomoniopsis castaneae و ترکیبی از هر دو نوع قارچ) به میزان 15 گرم درون هر گلدان با خاک مخلوط شد. پس از رسیدن گیاه به مرحله 4 الی 6 برگی و اطمینان از استقرار کامل و سلامت نشاها در شرایط گلخانه، تیمار جلبک (جلبک اسپیرولینا، جلبک قهوه‌ای و ترکیبی از هر دو نوع جلبک به نسبت 1/2) به میزان دو درصد به‌صورت محلول‌پاشی اعمال شد. پس از اتمام دوره رشدی گیاه و شروع گل‌دهی صفات طول ساقه، عمق توسعه ریشه، طول برگ، تعداد برگ، قطر گل، وزن تازه و خشک برگ، حجم ریشه و صفات فیزیولوژیک شامل میزان آنتوسیانین‌های گل، میزان کلروفیل a، b و کل اندازه‌گیری شد.
نتایج: تیمار جلبک بر تمام صفات به‌جز طول ساقه و تیمار قارچ بر تمام صفات به‌جز طول ساقه، حجم ریشه و میزان آنتوسیانین تأثیر معنی‌دار داشت. همچنین بر اساس نتایج مقایسه میانگین، بیش‌ترین میزان قطر گل، وزن تازه و خشک برگ در تیمار ترکیب جلبک سبز و قهوه‌ای به‌ترتیب با میانگین‌های 82/85 میلی‌متر، و 3/35 و 1 گرم و کم‌ترین قطر گل، وزن تازه و خشک برگ در شاهد به‌ترتیب با میانگین‌های 61/98 میلی‌متر، و 1/76 و 0/53 گرم مشاهده شد. در نتیجه افزایش 33/67 درصدی در قطر گل، و 90/34 و 88/68 درصدی به‌ترتیب در وزن تازه و خشک برگ مشاهده شد. بیش‌ترین میزان آنتوسیانین و کلروفیل کل در تیمار اثر ترکیبی دو قارچ به‌ترتیب با میانگین 0/273 مول بر گرم و 5/6 میلی‌گرم بر گرم وزن تازه، کم‌ترین در شاهد به‌ترتیب با میانگین 0/179 مول بر گرم و 2/51 میلی‌گرم بر گرم وزن تازه مشاهده شد.
نتیجه‌گیری کلی: نتایج این پژوهش نشان داد که گل آهار در حضور مخلوطی از هر دو جلبک و یا قارچ G. castaneae می‌تواند از نظر رشدی و کیفی عملکرد بهتری داشته باشد.
نوع مطالعه: كاربردي |
موضوع مقاله:
روابط خاک (بستر رشد) و گياه در كشت‌هاي گلخانه‌اي
دریافت: 1403/9/24 | پذیرش: 1403/12/13 | انتشار: 1403/1/10
دریافت: 1403/9/24 | پذیرش: 1403/12/13 | انتشار: 1403/1/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Journal of Soil and Plant Interactions by http://jspi.iut.ac.ir is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
استفاده از مطالب ارایه شده در این پایگاه با ذکر منبع آزاد می باشد.
