نشریه علمی پژوهشی روابط خاک و گیاه

پیشینه پژوهش و هدف: در سال‌های اخیر استفاده از محرک‌های زیستی برای افزایش کارآیی فرایند گیاه‌پالایی عناصر سنگین مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر کاربرد توام اسید سیتریک و باکتری محرک رشد گیاه (Bacillus cereus) بر توان گیاه‌پالایی گونه بیابانی شور جنوبی (Salsola imbericata) در خاک‌های آلوده به کادمیم انجام شد.
روش‌ها: برای انجام این پژوهش، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار شامل کادمیم با سه سطح (صفر، 30 و 60 میلی‌گرم در کیلوگرم خاک)، تلقیح بذور با باکتری Bacillus cereus هنگام کاشت و اسید سیتریک با دو سطح (صفر و 1 گرم در لیتر) در نظر گرفته شد. در پایان، وزن خشک شاخساره، وزن خشک ریشه، ارتفاع ساقه، شاخص زیست‌توده خشک، غلظت عناصر غذایی، کلروفیل، پرولین و آنتوسیانین و مقدار تجمع سرب در گیاه اندازه‌گیری شد.  
نتایج: با افزایش غلظت کادمیم، زیست‌توده خشک گیاه، مقدار کلروفیل و مقدار جذب آهن در گیاه به‌ترتیب 56، 53 و 35 درصد کاهش یافت. در صورتی که غلظت کادمیم برگ، پرولین و آنتوسیانین به‌ترتیب 75، 71 و 41 درصد افزایش یافت. کاربرد اسید سیتریک و تلقیح با باکتری محرک رشد گیاه شرایط رشدی گیاه را بهبود بخشید، به‌طوری‌که کاربرد توام این دو در غلظت 30 میلی‌گرم در کیلوگرم کادمیم، زیست‌توده، مقدار کلروفیل و غلظت آهن در گیاه را به‌ترتیب 43، 56 و 29 درصد افزایش داد. کاربرد توام باکتری محرک رشد و اسید سیتریک هم‌چنین باعث افزایش 58 درصدی جذب کادمیم در ریشه شد. مقدار کادمیم در شاخساره گیاه کمتر از حد تشخیص دستگاه بود.
نتیجه‌گیری کلی: یافته‌های این پژوهش نشان داد که گیاه شور جنوبی پتانسیل گیاه‌پالایی کادمیم را داشته و کاربرد اسید سیتریک و باکتری Bacillus cereus می‌تواند توانایی آن را برای گیاه‌تثبیتی کادمیم به‌طور معنی‌داری افزایش دهد.
 

واژه‌های کلیدی: باسیلوس، عناصر سنگین، کلات‌کننده‌های طبیعی، گیاه‌پالایی.

متن کامل [PDF 878 kb]   (346 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---