دوره 16، شماره 1 - ( نشریه روابط خاک و گیاه 1404 )
جلد 16 شماره 1 صفحات 70-55 |
برگشت به فهرست نسخه ها
اکبر کریمی 
، سعید صفیرزاده ، نعمت‌الله زکوی ، شیلا خواجوی شجاعی ، کورش مسعودیان ، پردیس خاجی ، نعیمه عنایتی ضمیر ، حسین نوروزی
، سعید صفیرزاده ، نعمت‌الله زکوی ، شیلا خواجوی شجاعی ، کورش مسعودیان ، پردیس خاجی ، نعیمه عنایتی ضمیر ، حسین نوروزی
گروه تحقیقات به‌زراعی، مؤسسه تحقیقات و آموزش نیشکر خوزستان، اهواز، ایران
چکیده: (841 مشاهده)
پیشینه پژوهش و هدف: باکتری‌های ریزوسفری محرک رشد گیاه (PGPR) با راهکارهای مختلف در بهبود تغذیه و عملکرد گیاهان مؤثرند. هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر مایه‌زنی PGPR بر جذب فسفر و عملکرد کمّی و کیفی دو واریته نیشکر (CP73-21 و CP69-1062) در سن بازرویی دوم بود.
روش‌ها: این پژوهش به‌صورت دو آزمایش جداگانه در دو مزرعه بازرویی دوم نیشکر در کشت و صنعت دعبل خزاعی خوزستان انجام شد. هر یک از آزمایش‌ها در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار شاهد (C)، مایه‌زنی باکتری Enterobacter cloacae R33و(B33) و مایه‌زنی کنسرسیوم باکتریایی (سه سویه Enterobacter cloacae R33،وStaphylococcus hominis 9E و .Brevundimonas sp) (Bmix) و در سه تکرار انجام شد. تیمارهای باکتری محرک رشد گیاه به‌روش اسپری‌کردن به خاک اعمال شدند. سه ماه پس از کاربرد تیمارها، کربن زیست‌توده میکروبی، فسفر فراهم خاک، غلظت فسفر شاخساره و وزن خشک شاخساره گیاه اندازه‌گیری شد. همچنین در پایان دوره رشد گیاه، عملکرد کمّی و کیفی گیاه اندازه‌گیری شد.
نتایج: در هر دو مزرعه مورد بررسی، کاربرد تیمارهای PGPR سبب افزایش کربن زیست‌توده میکروبی خاک (43/5-20/3 درصد)، فسفر فراهم خاک (52/5-24/7 درصد) و مقدار (جذب) فسفر (36/3-14/1 درصد) در شاخساره نیشکر شد. نتایج نشان داد تیمار B33 در بهبود فراهمی فسفر خاک، افزایش جذب فسفر در شاخساره و افزایش عملکرد کمّی و کیفی نیشکر مؤثرتر از تیمار Bmix بود. در تیمار B33 عملکرد نیشکر بازرویی دوم واریته‌های CP73-21 و CP69-1062 به‌ترتیب 9/3 و 10/5 درصد و عملکرد شکر به‌ترتیب 12/3 و 12/6 درصد، بیشتر از تیمار شاهد بود. نتایج همچنین نشان داد عملکرد کمّی و کیفی نیشکر و مقدار فسفر در شاخساره در تیمارهای مختلف در واریته CP69-1062 بیشتر از واریته CP73-21 بود.
نتیجه‌گیری کلی: به‌طورکلی، نتایج این پژوهش نشان داد مایه‌زنی باکتری Enterobacter cloacae R33 می‌تواند به‌عنوان یکی از راهکارهای مؤثر در بهبود تغذیه فسفر و عملکرد نیشکر در مزارع بازرویی مورد توجه قرار گیرد.
روش‌ها: این پژوهش به‌صورت دو آزمایش جداگانه در دو مزرعه بازرویی دوم نیشکر در کشت و صنعت دعبل خزاعی خوزستان انجام شد. هر یک از آزمایش‌ها در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تیمار شاهد (C)، مایه‌زنی باکتری Enterobacter cloacae R33و(B33) و مایه‌زنی کنسرسیوم باکتریایی (سه سویه Enterobacter cloacae R33،وStaphylococcus hominis 9E و .Brevundimonas sp) (Bmix) و در سه تکرار انجام شد. تیمارهای باکتری محرک رشد گیاه به‌روش اسپری‌کردن به خاک اعمال شدند. سه ماه پس از کاربرد تیمارها، کربن زیست‌توده میکروبی، فسفر فراهم خاک، غلظت فسفر شاخساره و وزن خشک شاخساره گیاه اندازه‌گیری شد. همچنین در پایان دوره رشد گیاه، عملکرد کمّی و کیفی گیاه اندازه‌گیری شد.
نتایج: در هر دو مزرعه مورد بررسی، کاربرد تیمارهای PGPR سبب افزایش کربن زیست‌توده میکروبی خاک (43/5-20/3 درصد)، فسفر فراهم خاک (52/5-24/7 درصد) و مقدار (جذب) فسفر (36/3-14/1 درصد) در شاخساره نیشکر شد. نتایج نشان داد تیمار B33 در بهبود فراهمی فسفر خاک، افزایش جذب فسفر در شاخساره و افزایش عملکرد کمّی و کیفی نیشکر مؤثرتر از تیمار Bmix بود. در تیمار B33 عملکرد نیشکر بازرویی دوم واریته‌های CP73-21 و CP69-1062 به‌ترتیب 9/3 و 10/5 درصد و عملکرد شکر به‌ترتیب 12/3 و 12/6 درصد، بیشتر از تیمار شاهد بود. نتایج همچنین نشان داد عملکرد کمّی و کیفی نیشکر و مقدار فسفر در شاخساره در تیمارهای مختلف در واریته CP69-1062 بیشتر از واریته CP73-21 بود.
نتیجه‌گیری کلی: به‌طورکلی، نتایج این پژوهش نشان داد مایه‌زنی باکتری Enterobacter cloacae R33 می‌تواند به‌عنوان یکی از راهکارهای مؤثر در بهبود تغذیه فسفر و عملکرد نیشکر در مزارع بازرویی مورد توجه قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فراهمي آب و عناصر غذایی خاك براي گياه
دریافت: 1403/12/21 | پذیرش: 1404/3/3 | انتشار: 1403/1/10
دریافت: 1403/12/21 | پذیرش: 1404/3/3 | انتشار: 1403/1/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Journal of Soil and Plant Interactions by http://jspi.iut.ac.ir is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
استفاده از مطالب ارایه شده در این پایگاه با ذکر منبع آزاد می باشد.
