نشریه روابط خاک و گیاه
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه یاسوج
چکیده: (34 مشاهده)
در تحقیق حاضر اثر سطوح مختلف نیکل و سلنیوم بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی کلزا در شرایط کشت بدون خاک به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار مورد مطالعه قرار گرفت. عامل اول شامل کاربرد نیکل در محلول غذایی در 3 سطح (صفر، 10 و 50 میکرومولار) از منبع سولفات نیکل و عامل دوم، کاربرد ترکیبی از سطوح سلنیوم به دو شکل سلنات در محلول غذایی در سه سطح (صفر، 10 و 20 میکرومولار) از منبع سلنات سدیم و محلول‌پاشی برگی نانوسلنیوم در سه سطح (صفر، 2 و 5 میلی‌گرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که اثر سطح 10 میکرو مولار نیکل بر شاخص‌های مورد بررسی، نسبت به سطح شاهد، اختلاف معنی‌داری نداشت. سطح 50 میکرو مولار نیکل، محتوای نیکل ریشه و شاخساره را افزایش و سایر صفات مورد مطالعه را کاهش داد. با افزایش سطوح نیکل، پتاسیم ریشه نیز افزایش یافت. استفاده از 10 میکرومولار سلنیوم و 2 میلی‌گرم در لیتر نانوسلنیوم در اغلب موارد، منجر به تعدیل اثرات ناشی از سمیت نیکل گردید. کاربرد سطوح 10 میکرومولار سلنیوم و 2 میلی‌گرم در لیتر نانوسلنیوم، با افزایش محتوای قندهای محلول برگ، محتوای پتاسیم ریشه و کاهش درصد نشت الکترولیت و به‌تبع آن افزایش شاخص سبزینگی، سبب افزایش وزن خشک ریشه و شاخساره این گیاه شد. می‌توان نتیجه گرفت که اثر مثبت سلنیوم بر رشد کلزا به افزایش محتوای قندهای محلول برگ و محتوای پتاسیم مرتبط باشد. در نهایت می‌توان کاربرد 10 میکرومولار سلنیوم در محلول غذایی و یا محلول‌پاشی برگی 2 میلی‌گرم در لیتر نانوسلنیوم را برای تولید کلزا در شرایط تنش نیکل پیشنهاد کرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
Journal of Soil and Plant Interactions by http://jspi.iut.ac.ir is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
استفاده از مطالب ارایه شده در این پایگاه با ذکر منبع آزاد می باشد.
