نشریه علمی پژوهشی روابط خاک و گیاه

تغذیه سیلیکون ممکن است تنش‏های زیستی و غیرزیستی، مانند کمبود و سمیت فلزات سنگین، را در گیاهان کاهش دهد. کمبود و سمیت آهن از عوامل محدودکننده رشد گیاه برنج هستند. در مطالعه حاضر، نقش سیلیکون در کاهش کمبود و سمیت آهن در گیاه برنج بررسی شده است. گیاهان در گلخانه در محیط کشت هیدروپونیک با محلول غذایی یوشیدا تحت تیمار‏های آهن (صفر، 2، 10، 20، 50، 100 و 250 میلی‌گرم در لیتر به شکل Fe- EDTA) و سیلیکون (صفر و 5/1 میلی‌مولار به شکل سیلیکات سدیم) کشت ‏شدند. نتایج نشان داد که کمبود و سمیت آهن باعث کاهش وزن تر و خشک و طول گیاه شد. در نبود سیلیکون، و در نتیجه کمبود آهن، کاهش فعالیت آنزیم کاتالاز در بخش هوایی گیاهان مشاهده گردید. فعالیت کاتالاز ریشه و پراکسیداز دیواره‏ای بخش هوایی گیاهان در نتیجه سمیت شدید آهن، نسبت به گیاهان شاهد افزایش یافت. تغذیه گیاه با سیلیکون منجر به افزایش غلظت سیلیکون در گیاه و بهبود رشد در شرایط کمبود (نه عدم حضور) و سمیت آهن شد. کاربرد سیلیکون، فعالیت آنزیم کاتالاز در بخش هوایی گیاه و پلی‌فنل اکسیداز در ریشه و بخش هوایی را در شرایط کمبود آهن زیاد کرد. هم‌چنین فعالیت آنزیم‏های کاتالاز ریشه و پلی‌فنل اکسیداز بخش هوایی در سمیت آهن افزایش یافت. این امر ممکن است تنش اکسیداتیو را در گیاه کاهش دهد. به‌علاوه، افزایش لیگنین در شرایط سمیت شدید آهن با تغذیه سیلیکون ممکن است جایگاه‌های جذب آهن در دیواره ‌سلول‌های گیاه را زیاد کرده و سمیت آهن را کاهش دهد. این نتایج نشان می‏دهد که تغذیه سیلیکون، با بهبود فعالیت آنزیم‏های آنتی اکسیدان و کاهش تنش اکسیداتیو، می‏تواند نقش مؤثری در کاهش کمبود و سمیت آهن داشته باشد.

واژه‌های کلیدی: کمبود آهن، سمیت آهن، تنش اکسیداتیو، آنزیم کاتالاز

متن کامل [PDF 259 kb]   (4055 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---