دوره 4، شماره 3 - ( 7-1392 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 87-77 |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (10655 مشاهده)
به منظور بررسی تأثیر برخی از بسترهای کشت بر جذب و غلظت عناصر غذایی در گوجه‌فرنگی گیلاسی (Lycopersicon esculentum var. Cerasiforme)، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 9 تیمار و 4 تکرار و دو بوته در هر گلدان در سیستم کشت هیدروپونیک باز اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل پرلیت- ورمیکولیت 50:50 درصد حجمی، پرلیت- زئولیت 50:50 درصد، پرلیت 100 درصد، شلتوک 100 درصد، شلتوک- ورمیکولیت 50:50 درصد، شلتوک- زئولیت 50:50 درصد، پرلیت- شلتوک- ورمیکولیت 5/37 :5/37 :25 درصد، پرلیت- شلتوک- زئولیت 5/37 :5/37 :25 درصد و کوکوپیت 100 درصد بود. نتایج اندازه‌گیری عناصر بسترها نشان داد که بیشترین غلظت پتاسیم در کوکوپیت و زئولیت بود و کلسیم در بستر زئولیت، منیزیم در کوکوپیت، منگنز در شلتوک، مس در ورمیکولیت، روی در کوکوپیت و آهن در ورمیکولیت بیشترین مقدار را داشتند. بیشترین غلظت پتاسیم و منیزیم شاخساره گوجه‌فرنگی در تیمار کوکوپیت و بیشترین غلظت کلسیم در بستر ورمیکولیت بود. رابطه معنی‌داری بین غلظت عناصر غذایی مختلف، به غیر از پتاسیم، در بسترهای کشت و مقدار جذب آن توسط گیاه وجود نداشت. به طور کلی، بیشترین جذب عناصر غذایی توسط گوجه‌فرنگی گیلاسی در بستر حاوی مخلوطی از پرلیت و ورمیکولیت به دست آمد، که احتمالاً به خاطر شرایط بهینه رشد ریشه‌ها، مخصوصاً تخلخل زیاد و قدرت نگهداری آب و عناصر غذایی است.
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1392/5/30 | پذیرش: 1392/7/2 | انتشار: 1392/7/2
دریافت: 1392/5/30 | پذیرش: 1392/7/2 | انتشار: 1392/7/2
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
