چکیده: (36232 مشاهده)
سیلیسیم اثرهای مفیدی بر رشد، عملکرد و بهبود تحمل برخی گیاهان در برابر تنشهای زیستی و غیر زیستی دارد. با توجه به نبودن سیلیسیم در محلول های غذایی مورد استفاده در تولید خیار به روش هیدروپونیک، این مطالعه با هدف بررسی اثر سیلیسیم بر برخی صفات رشد دو ژنوتیپ خیار شامل دامینوس جی ار سی و سوپردامینوس انجام شد. به این منظور آزمایشی در محیط هیدروپونیک با سه سطح سیلیسیم (صفر ، 100 و 200 میلیگرم بر لیتر سیلیسیم از منبع سیلیکات سدیم) اجرا شد. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که کاربرد سیلیسیم سبب افزایش غلظت این عنصر در ریشه و اندام هوایی خیار شد. وزن خشک ریشه و شاخساره، همچنین طول ریشه و ارتفاع شاخساره در گیاهان تیمار شده با سیلیسیم در مقایسه با گیاهان رشد کرده در محلول های فاقد سیلیسیم افزایش معنی داری در سطح 5% نشان داد. در مورد بیشتر صفات مورد بررسی، تفاوت معنی داری بین سطوح 100 و 200 میلیگرم بر لیتر سیلیسیم دیده نشد. بر اساس نتایج این پژوهش به نظر می رسد بتوان از غلظت 100 میلیگرم بر لیتر سیلیسیم در محلول های غذایی برای بهبود رشد و عملکرد خیار استفاده کرد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1389/5/3 | پذیرش: 1395/11/26 | انتشار: 1395/11/26