دوره 5، شماره 3 - ( 7-1393 )                   جلد 5 شماره 3 صفحات 134-127 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


بخش تحقیقات کشت بافت، پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی ایران (ABRII)، اصفهان،ایران
چکیده:   (4758 مشاهده)
گوجه‏فرنگی گیلاسی، با میوه‌های کوچک، یکی از واریته‌های گوجه‏فرنگی است که سرشار از ویتامین‌های مختلف از جمله ویتامین C، A و K و عوامل آنتی-اکسیدان همچون لیکوپن می‌باشد و به همین جهت از اهمیت بالای دارویی و غذایی برخوردار است. این تحقیق به منظور بهینه‌سازی محیط کشت ریزازدیادی این گیاه از طریق تکنیک کشت تک‌گره در شرایط درون شیشه انجام گرفت. نتایج نشان داد که بهترین تیمار برای ریزازدیادی گیاه گوجه‏فرنگی گیلاسی با توجه به درصد باززایی، درصد ریشه‌زایی، طول ساقه، طول ریشه و تعداد میانگره، محیط کشت پایه MS حاوی یک میلی‌گرم در لیتر Kin به همراه یک میلی‏گرم در لیتر NAA بود که در آن طول ساقه و تعداد میانگره در میان تمامی تیمارها حداکثر بود. تمامی گیاهچه‌های منتقل شده به گلخانه زنده مانده و به مرحله باردهی رسیدند. بیشترین میانگین وزن میوه‌های هر بوته نیز مربوط به ریزنمونه‌های کشت شده در محیط کشت پایه MS حاوی یک میلی‏گرم در لیتر Kin به همراه یک میلی‏گرم در لیتر NAA بود.
واژه‌های کلیدی: کشت بافت، کشت تک‌گره‌ای، باززایی
متن کامل [PDF 139 kb]   (2774 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1393/7/8 | پذیرش: 1393/7/8 | انتشار: 1393/7/8

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روابط خاک و گیاه - Isfahan University of Technology می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق