دوره 5، شماره 4 - ( 12-1393 )                   جلد 5 شماره 4 صفحات 137-127 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان
چکیده:   (5863 مشاهده)

زردبرگی (کلروز) آهن یکی از مهم‌ترین مشکلات تغذیه‌ای درختان ‘به’ می‌باشد. ولی بین پایه‌های مختلف ‘به’ از نظر تحمل به کمبود آهن در خاک‌های آهکی اختلاف وجود دارد. در این راستا، تحمل پایه‌های بذری ‘به’، گلابی و زالزالک و پایه رویشی کوئینس آ به کمبود آهن در دو سطح آهن (3 و 50 میکرومولار)، در حضور یا عدم حضور 10 میلی‌مولار بی‌کربنات، در کشت بدون خاک مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج این پژوهش، پایه‌های مختلف پاسخ‌های متفاوتی به تنش کمبود آهن داشتند. پایه‌های گلابی و زالزالک کمترین شدت زردبرگی را در بین پایه‌های مورد مطالعه در شرایط تنش کمبود آهن نشان دادند و دارای بیشترین ارتفاع، تعداد برگ و غلظت آهن برگ و ریشه بودند. فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز نیز در این پایه‌ها، در شرایط کمبود آهن، کمتر کاهش یافت. در حالی که در پایه بذری ‘به’، زردبرگی شدید همراه با کاهش فعالیت آنزیم‌های گایاکول پراکسیداز (19/74- درصد) و آسکوربات پراکسیداز (35/52- درصد) مشاهده شد. پایه کوئینس آ نسبت به پایه بذری ‘به’ تحمل بیشتری در برابر کمبود آهن نشان داد. نتایج همچنین نشان داد که حضور بی‌کربنات موجب ایجاد نشانه‌های کمبود آهن در گیاه، حتی با وجود غلظت کافی آهن در محیط کشت (50 میکرومولار) شد. در مجموع، نتایج بیانگر تحمل بیشتر پایه‌های گلابی و زالزالک به شرایط تنش کمبود آهن بود

متن کامل [PDF 244 kb]   (2040 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1393/12/12 | پذیرش: 1393/12/12 | انتشار: 1393/12/12

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روابط خاک و گیاه - Isfahan University of Technology می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق