نشریه علمی پژوهشی روابط خاک و گیاه

این پژوهش به‌منظور بررسی تأثیر کود سولفات پتاسیم بر برخی ویژگی‌های فیزیولوژیک نهال‌های کشت بافتی خرما رقم زاهدی تحت تنش آبی انجام شد. این پژوهش به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. پس از استقرار کامل نهال‌ها در خاک، تیمار سولفات پتاسیم در پنج سطح (صفر، محلول‌پاشی برگی 2 گرم در لیتر، محلول‌پاشی برگی 4 گرم در لیتر، کاربرد خاکی 50 گرم برای هر نهال، و کاربرد خاکی 100 گرم برای هر نهال) و سپس تنش آبی در سه سطح (100، 80 و 60 درصد تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A) اعمال شد. نتایج نشان داد که با کاربرد کود سولفات پتاسیم در سطوح زیاد تنش آبی شاخص کلروفیل افزایش یافته و درصد نشت یونی کاهش پیدا کرد. در سطح سوم تنش آبی بدون کاربرد پتاسیم، شاخص کلروفیل برابر 42/61 ثبت شد، اما با کاربرد خاکی 100 گرم سولفات پتاسیم در همین سطح تنش، شاخص کلروفیل با افزایش معنی‌دار به مقدار 58/78 رسید. نشت یونی نیز در سطح سوم تنش آبی بدون کاربرد سولفات پتاسیم به مقدار 34/75 درصد مشاهده شد، درصورتی‌که در همین سطح تنش با کاربرد خاکی 100 گرم سولفات پتاسیم، نشت یونی به طور معنی‌‌دار به 25/42 درصد کاهش یافت. غلظت پتاسیم برگ در تیمار بدون کاربرد پتاسیم، برابر 1/61 درصد بود درحالی‌که در تیمار کاربرد خاکی 100 گرم سولفات پتاسیم با افزایش معنی‌دار مقدار 1/88 ثبت شد. در مجموع، کاربرد خاکی 100 گرم سولفات پتاسیم محلول در آب برای هر نهال تحت تنش آبی بهترین نتیجه را از نظر پاسخ‌های فیزیولوژیک نهال خرما در مقابله با شرایط تنش آبی داشت.

واژه‌های کلیدی: شاخص کلروفیل، نشت یونی، کاربرد خاکی، محلول‌پاشی برگی.

متن کامل [PDF 657 kb]   (866 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---