دوره 14، شماره 3 - ( 7-1402 )
جلد 14 شماره 3 صفحات 106-87 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (606 مشاهده)
به‌منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف دی‌اکسید کربن و محلول‌پاشی اتانول بر فرایندهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ریحان رقم‌کشکنی لولو (Ocimum basilicm cv. Keshkeni luvelou) آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه پژوهشی گروه علوم باغبانی و مهندسی فضای سبز دانشگاه فردوسی مشهد در سال 1398 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل محلول‌پاشی اتانول در 4 سطح (0، 10، 20 و 30 درصد حجمی) و دی‌اکسید کربن در 3 سطح (380، 700 و 1050 میکرومول بر مول) بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که بیش‌ترین محتوای نسبی آب برگ، فتوسنتز، تعرق، هدایت روزنه‌ای و پروتئین برگ در تیمار محلول‌پاشی 20 درصد حجمی اتانول همراه با کاربرد 700 میکرومول بر مول دی‌اکسید کربن بود که به‌ترتیب 45، 295، 684، 83 و 328 درصد افزایش نسبت به تیمار شاهد داشت. جرم زیست‌توده تازه و خشک شاخساره با افزایش غلظت دی‌اکسید کربن و محلول‌پاشی اتانول افزایش معنی‌داری پیدا کردند. بهطوریکه بیش‌ترین مقدار آن‌ها در محلول‌پاشی 30 درصد حجمی اتانول همراه با کاربرد 700 میکرومول بر مول دی‌اکسید کربن به‌دست آمد که به‌ترتیب 176 و 76 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش داشت. بیش‌ترین فعالیت آنزیم‌های پلی‌فنل اکسیداز، گایاکول پراکسیداز و مقاومت روزنه‌ای و نشت الکترولیت مربوط به محلول‌پاشی 30 درصد حجمی اتانول همراه با کاربرد 1050 میکرومول بر مول دی‌اکسید کربن بود که به‌ترتیب 2، 4، 65 و 76 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش نشان داد. در کل نتایج این پژوهش نشان داد محلول‌پاشی 20 و 30 درصد حجمی اتانول همراه با کاربرد 700 میکرومول بر مول دی‌اکسید کربن بیش‌ترین تأثیر را در افزایش فتوسنتز و در نهایت زیست‌توده تازه و خشک گیاه ریحان داشت.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
فراهمي آب و عناصر غذایی خاك براي گياه
دریافت: 1402/2/22 | پذیرش: 1402/7/10 | انتشار: 1402/9/28
دریافت: 1402/2/22 | پذیرش: 1402/7/10 | انتشار: 1402/9/28
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
