زهره اسداللهی، وحید مظفری،
دوره ۳، شماره ۴ - ( مجله علوم و فنون کشت‌هاي گلخانه‌اي ۱۳۹۱ )
چکیده
برای بررسی تأثیر مقادیر مختلف منگنز و شوری بر برخی ویژگی‌های رشد و ترکیب شیمیایی دانهال‌های پسته (رقم بادامی زرند) یک آزمایش فاکتوریل با دو عامل شوری (صفر، ۷۵، ۱۵۰، ۲۲۵ و ۳۰۰ میلی‌مولار کلرید سدیم) و منگنز (صفر، ۱۲، ۲۴ و ۳۶ میکرومولار منگنز از منبع سولفات منگنز) در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار در شرایط گلخانه و در محیط کشت پرلیت اجرا شد. نتایج نشان داد که شوری موجب کاهش معنی‌دار تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک ریشه و وزن خشک بخش هوایی گردید. بدین صورت که در تیمار ۳۰۰ میلی‌مولار کلرید سدیم، تعداد برگ، وزن خشک ریشه، وزن خشک بخش هوایی و سطح برگ به‌ترتیب ۳۰،۴۰، ۹۲ و ۹۲ درصد نسبت به شاهد (سطح صفر شوری) کاهش پیدا کرد. لیکن با کاربرد ۱۲ و ۲۴ میکرومولار منگنز، وزن خشک بخش هوایی و سطح برگ نسبت به سطح صفر منگنز به‌ترتیب ۲۹ و ۲۴ درصد افزایش معنی‌دار حاصل نمود. از آنجا که با افزایش شوری، سطح و وزن خشک برگ کاهش یافت، در نتیجه تحت اثر رقت، غلظت منگنز، روی و فسفر در بخش هوایی و ریشه افزایش و غلظت پتاسیم کاهش یافت. با کاربرد منگنز، غلظت منگنز، روی، فسفر و پتاسیم افزایش یافت. به‌طورکلی نتیجه این پژوهش نشان داد که شوری، رشد رویشی را کاهش داده و از آنجا که منگنز تأثیر مثبتی بر برخی ویژگی‌های رشد دارد، احتمالاً منگنز تحمل پسته به محیطهای شور را افزایش می‌دهد.
