تنش شوری از مهمترین عواملی است که رشد و عملکرد گیاهان را در سطح جهان کاهش میدهد. یکی از روش‌های کاهش اثرهای مخرب تنش شوری، استفاده از محلول‌پاشی برگی برخی مواد شیمیایی مانند اسیدسالیسیلیک در جهت افزایش تحمل به شوری گیاهان است. این پژوهش در سال زراعی ۹۵-۱۳۹۴ با هدف بررسی تغییرات فیزیولوژیک گوجه‌فرنگی تحت تنش شوری و تیمار اسیدسالیسیلیک در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه کردستان صورت گرفت. تیمار شوری در دو سطح (صفر (شاهد) و ۵۰ میلی‌مولار) و تیمار اسیدسالیسیلیک در سه غلظت (صفر، ۱ و ۲ میلی‌مولار) به صورت محلول‌پاشی برگی اعمال شد. بر اساس نتایج به‌دست آمده، بیشتر صفات فیزیولوژیک مورد مطالعه تحت تأثیر تنش شوری قرار گرفتند. در این ارتباط، اسیدسالیسیلیک باعث افزایش محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشاء سلولی، کلروفیل کل، کربوهیدرات‌های محلول کل و پرولین نسبت به گیاهان تنش دیده بدون اعمال اسیدسالیسیلیک گردید. بنابراین، استفاده از اسیدسالیسیلیک برای تحریک مقاومت و بهبود خصوصیات فیزیولوژیک گوجه‌فرنگی تحت تنش شوری توصیه می‌شود.
