۴ نتیجه برای کشت بافت
مجید طالبی، فروغ اعتصام، بدرالدین ابراهیم سید طباطبایی، غزاله خاکسار،
دوره ۳، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۱ )
چکیده
پروانش (Catharanthus roeus L.) از خانواده آپوسیناسه حاوی بیش از ۱۳۰ نوع آلکالوئید ایندولی ترپنوئیدی (TIAs) می‌باشد که در بین آنها دو آلکالوئید دایمری وینبلاستین و وینکریستین دارای خاصیت ضد تومور بوده و در درمان بسیاری از سرطانها به‌کار می‌رود. توجه به تولید اختصاصی و افزایش برخی از این آلکالوئیدها در بافت‌های تمایز یافتهای نظیر برگ و ساقه با استفاده از روش‌های باززایی مستقیم ریزنمونه‌های گیاهی از اهمیت زیادی برخوردار است. در این پژوهش، ۳۰ ترکیب هورمونی مختلف در محیط کشت MS برای باززایی مستقیم ریزنمونه گره در نظر گرفته شد. بهترین باززایی مستقیم ریزنمونه گره و تکثیر شاخه با استفاده از هورمون BAP در محیط کشت حاوی ۱ گرم در لیتر ذغال فعال به دست آمد. اگرچه به دلیل وجود ترکیبات فنلی فراوان در پروانش، استفاده از ذغال فعال در محیط کشت برای رشد گیاه الزامی است، اما به دلیل اثر منفی آن در جذب هورمونها و کاهش تکثیر شاخه، بهینه‌سازی مقدار مصرف آن در محیط کشت حائز اهمیت است. نتایج نشان داد که غلظت ۱ گرم در لیتر ذغال فعال مقدار مناسبی برای تهیه محیط کشت‌های تکثیر شاخه می‌باشد. هم‌چنین انتقال شاخه‌های باززا شده به محیط کشت حاوی NAA سبب افزایش رشد طولی شاخهها شد. شاخه‌های تولید شده در محیط کشت فاقد هورمون و حاوی ۲ گرم در لیتر ذغال فعال تولید ریشه نمودند و پس از انتقال به خاک، با شرایط محیطی سازگار شدند.
گلنوش مدنی، سیروس قبادی، بدرالدین ابراهیم سیدطباطبایی، مجید طالبی، احد یامچی،
دوره ۴، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۲ )
چکیده
توتفرنگی یکی از محصولات مهم باغبانی است که به‌دلیل دارا بودن مقادیر قابل ملاحظه مواد معدنی، انواع ویتامین‌ها، عطر و طعم، و متابولیت‌های ثانویه مقبولیت زیاد بین مصرف‌کنندگان دارد. معمول‌ترین روش ازدیاد توتفرنگی استفاده از ساقه رونده می‌باشد. اما تعداد گیاهچه حاصل محدود است. از نظر تولید انبوه و هم‌چنین انتقال ژن، بهینه‌سازی روش‌های کشت بافت توتفرنگی
(Fragaria X ananassa Duch.) بسیار حائزاهمیت است. در این پژوهش، باززایی رقم سلوا با استفاده از ریزنمونه‌های برگ، هیپوکوتیل و مریستم در محیط کشت دارای ترکیبات مختلف مورد بررسی قرار گرفت. از بین این ریزنمونه‌ها، نوک ساقه (shoot tip) در محیط کشت MS دارای ۲ میلیگرم در لیتر بنزیل آمینو پورین (BAP) و ۲ میلیگرم در لیتر ایندول استیک اسید (IAA) و هیپوکوتیل در محیط کشت MS دارای تنظیمکنندههای رشد توفوردی (۲,۴-D)، BAP و تیدیازورون (TDZ) به‌ترتیب به میزان ۰۱/۰، ۱/۰ و ۱ میلیگرم در لیتر به‌صورت مستقیم (بدون تشکیل فاز حد واسط کالوس) باززا گردید. هم‌چنین هیپوکوتیل روی محیط کشت دارای ۲ میلیگرم در لیتر BAP به‌صورت غیرمستقیم باززا شد. ریزنمونه‌های برگی این رقم تجارتی در این پژوهش باززا نشدند. به‌کارگیری زغال فعال در کشت بافت این گیاه نه تنها مشکل ترشح مواد فنولی در محیط کشت را برطرف نمود، بلکه رشد بهتر ریزنمونه‌ها را نیز به دنبال داشت.
زهره محب محمدی، مجید طالبی، بدرالدین ابراهیم سید طباطبایی، غزاله خاکسار،
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۴-۱۳۹۳ )
چکیده
فلفل ( Capsicum annuum ) به‌طور عمده از طریق بذر تکثیر می‌گردد. در ایران، از بذر هیبرید فلفل استفاده میشود که یک محصول وارداتی است. از آنجا که جوانهزنی بذر فلفل‌های گلخانه‌ای و تثبیت گیاهچه آنها زمان زیادی نیاز دارد، فن کشت بافت امکان تولید سریع تعداد کثیری گیاه که از لحاظ ژنتیکی مشابه هستند را فراهم می‌کند. در این تحقیق، تأثیر ژنوتیپ، نوع ریزنمونه و تنظیمکنندههای مختلف رشد بر کالوسدهی و باززایی گیاه کامل ارزیابی شد و بهترین ترکیب محیط کشت و ریزنمونه جهت ریزازدیادی ارقام تجاری فلفل در ایران ارائه گردید. نتایج تجزیه واریانس تأثیر نوع ژنوتیپ، اثر متقابل ریزنمونه و تیمار هورمونی، اثر متقابل این دو عامل با عامل ژنوتیپ روی صفات مورد ارزیابی را در سطح ۱% معنیدار نشان داد. براساس نتایج این مطالعه، ریزنمونه‌های برگ و کوتیلدون در ترکیب هورمونی یک میلیگرم در لیتر IAA + ۵ میلیگرم در لیتر BAP جهت ریزازدیادی فلفل مناسب تشخیص داده شد. به نظر می‌رسد به منظور ریزازدیادی فلفل در مقیاس وسیع در گلخانه، استفاده از ریزنمونه برگ با توجه به تعداد بیشتر آن در گیاه، مقرون به صرفه‌تر باشد.
محمود اطرشی، رامین کریمی دهکردی،
دوره ۵، شماره ۳ - ( ۷-۱۳۹۳ )
چکیده
گوجه‌فرنگی گیلاسی، با میوه‌های کوچک، یکی از واریته‌های گوجه‌فرنگی است که سرشار از ویتامین‌های مختلف از جمله ویتامین C، A و K و عوامل آنتی-اکسیدان همچون لیکوپن می‌باشد و به همین جهت از اهمیت بالای دارویی و غذایی برخوردار است. این تحقیق به منظور بهینه‌سازی محیط کشت ریزازدیادی این گیاه از طریق تکنیک کشت تک‌گره در شرایط درون شیشه انجام گرفت. نتایج نشان داد که بهترین تیمار برای ریزازدیادی گیاه گوجه‌فرنگی گیلاسی با توجه به درصد باززایی، درصد ریشه‌زایی، طول ساقه، طول ریشه و تعداد میانگره، محیط کشت پایه MS حاوی یک میلیگرم در لیتر Kin به همراه یک میلیگرم در لیتر NAA بود که در آن طول ساقه و تعداد میانگره در میان تمامی تیمارها حداکثر بود. تمامی گیاهچه‌های منتقل شده به گلخانه زنده مانده و به مرحله باردهی رسیدند. بیشترین میانگین وزن میوه‌های هر بوته نیز مربوط به ریزنمونه‌های کشت شده در محیط کشت پایه MS حاوی یک میلیگرم در لیتر Kin به همراه یک میلیگرم در لیتر NAA بود.
