به منظور تعیین و ارزیابی شاخصهای مکانیزاسیون، شامل انرژی و اقتصادی، در کشت خیار و گوجهفرنگی گلخانهای، تحقیقی در سال 91-1390 در قالب طرح ترتیبی- فاکتوریل و با سه تکرار در استان خوزستان انجام گردید. گلخانههای مورد بررسی از نظر سازه و کلیه سیستمهای بهکار برده شده کاملاً مشابه بودند. تیمارهای مورد بررسی به ترتیب شامل دو ناحیه کشت شده در شمال و جنوب استان (عامل اول)، محصولات خیار و گوجهفرنگی (عامل دوم) و سطوح زیر کشت در سه مساحت 1000، 3000 و 5000 متر مربعی (عامل سوم) تعیین شدند. ابتدا پرسشنامهای تهیه گردید و سپس با انجام مصاحبه با گلخانهداران و تکمیل نمودن این پرسشنامه برای تمامی گلخانههای مورد مطالعه، اطلاعات مورد نیاز جهت محاسبه انرژی نهادههای مصرفی و تعیین شاخصهای انرژی و اقتصادی بهدست آمد. نتایج بهدست آمده در بخش انرژی نشان داد که تولید محصول خیار در سطح 3000 متر مربع در جنوب استان و تولید محصول گوجهفرنگی در سطح 5000 متر مربع در نواحی شمالی استان به ترتیب دارای بیشترین بهرهوری انرژی میباشند. از طرفی، نتایج ارزیابی اقتصادی بیانگر این نکته بود که کشت گوجهفرنگی دارای درآمد و نهایتاً سود ناخالص بیشتری بوده و از نظر شاخص نرخ بازده داخلی طرح، کشت گوجهفرنگی گلخانهای در نواحی شمالی استان مقرون به صرفهتر است. بنابراین، با توجه به نتایج بهدست آمده، کشت گوجهفرنگی در سطح 5000 متر مربع و در گلخانههای نواحی شمال استان خوزستان پیشنهاد گردید.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |