دوره 6، شماره 4 - ( مجله علوم و فنون کشت‌هاي گلخانه‌اي 1394 )                   جلد 6 شماره 4 صفحات 30-23 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


ایستگاه تحقیقات گل و گیاهان زینتی لاهیجان
چکیده:   (5102 مشاهده)

امروزه معرفی فناوری­های تبدیلی برای رفع مشکل زیست­محیطی تجمع باگاس و جایگزینی برای پیت در صنعت تولید گیاهان زینتی ضروری به نظر می‏رسد. به این منظور، در آزمایشی، اثر جایگزینی ورمی­کمپوست کود گاوی+ باگاس نیشکر با پیت در بستر کشت 60% پیت+ 30% ورمی­کولیت+ 10% پرلیت، در مورد گیاه برگ زینتی دیفن باخیا بررسی گردید. پس از تولید ورمی­کمپوست، قلمه­های ریشه­دار شده گیاه در بستر شاهد (60% پیت+ 30% ورمی­کولیت+ 10% پرلیت) و بسترهای با جایگزینی 10، 20، 30، 40، 50 و 60 درصد ورمی‌کمپوست بجای پیت در بستر شاهد، کشت شدند. فاکتورهای ارتفاع گیاه، قطر، وزن تر و خشک ساقه و برگ، وزن تر و خشک ریشه، مساحت برگ و عناصر غذایی نیتروژن، پتاسیم، فسفر، کلسیم و منیزیم در گیاه و بسترهای کشت اندازه­گیری شدند. خصوصیات فیزیکی بسترهای کشت شامل تخلخل تهویه­ای، ظرفیت نگهداری آب، تخلخل کل و جرم مخصوص ظاهری اندازه‏گیری شد. نتایج نشان داد که افزایش سطح ورمی­کمپوست کود گاوی+ باگاس نیشکر در جایگزینی با پیت اثر معنی‏داری بر نیتروژن و پتاسیم برگ و نیتروژن، فسفر، پتاسیم، کلسیم و منیزیم بستر کشت داشته و بیشترین مقدار آنها در تیمار60% ورمی­کمپوست به‏دست آمد. بستر حاوی 60% ورمی­کمپوست بیشترین ارتفاع (91/15 سانتی‏متر)، بیشترین قطر (53/9 میلی‏متر)، وزن تر ساقه و برگ (91/158 گرم)، وزن خشک ساقه و برگ (99/33 گرم)، وزن خشک ریشه (87/25 گرم) و مساحت برگ (5/2680 سانتی‏متر مربع) را ایجاد نمود. بر اساس نتایج به­دست آمده، ورمی‌کمپوست کردن باگاس نیشکر مطابق با طبیعت بوده و می­تواند برای تولید گل و گیاه در بستر کشت استفاده شود.

واژه‌های کلیدی: پیت، پرلیت، ورمی‌کولیت
متن کامل [PDF 130 kb]   (1591 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |
دریافت: 1394/11/12 | پذیرش: 1394/11/12 | انتشار: 1394/11/12

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله روابط خاک و گیاه - Isfahan University of Technology می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق