نشریه علمی پژوهشی روابط خاک و گیاه

این مطالعه­ با هدف بررسی اثر نوع و مقدار ورمی­کمپوست بر رشد گیاه گوجه‏فرنگی با پنج نوع مختلف ورمی­کمپوست (برگ چنار، برگ افرا، هرس درختان سیب و انگور، ضایعات عرقیات گیاهی و بقایای آزولا) و چهار نسبت حجمی ورمی­کمپوست به پیت و پرلیت (2 به 1 حجمی/حجمی) صفر، 3/1، 3/2، 3/3 با کاشت گوجه‏فرنگی در شرایط گلخانه­ای اجرا گردید. نتایج نشان داد که نوع ورمی‏کمپوست تأثیر معنی­دار (05/0P≤) بر ارتفاع بوته، وزن خشک بخش هوایی، وزن خشک ریشه، تعداد میانگره و قطر ساقه داشت. برهمکنش نوع و مقدار ورمی‏کمپوست تأثیر معنی‏داری بر وزن خشک ریشه و بخش هوایی، قطر ساقه، درصد نیتروژن و پتاسیم گیاه داشت. بیشترین تأثیر بر وزن خشک بخش هوایی، قطر ساقه و درصد نیتروژن در نسبت 3/2 ورمی­کمپوست بقایای آزولا مشاهده شد. مقدار پتاسیم در نسبت 3/2 ورمی‏کمپوست برگ افرا در مقایسه با شاهد 18/66 درصد افزایش نشان داد. همچنین، کاربرد سطوح مختلف ورمی‏کمپوست، درصد فسفر و غلظت آهن و روی را نیز نسبت به تیمار پیت و پرلیت افزایش داد. به‏طور کلی، انواع و نسبت­های مختلف ورمی­کمپوست در مقایسه با بستر پیت و پرلیت تأثیر مثبتی بر شاخص‏های رشد و غلظت عناصر در گیاه گوجه‏فرنگی داشت.