استفاده از باکتریهای تولید کننده مواد غذایی مورد نیاز گیاه و بهکارگیری روشهای مناسب حاصلخیزی خاک و تغذیه گیاه علاوه بر حفظ محیط زیست و سلامتی انسان، از کاربرد غیرضروری و بیرویه مصرف کودهای شیمیایی نیز اجتناب میکند. بنابراین، برای رسیدن به چنین هدفی، آزمایشی گلخانهای در شهرستان دماوند در سال 1391 با استفاده از باکتریهای حل کننده فسفات و تثبیت کننده نیتروژن در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل مصرف نیتروپلاس به میزان 4 لیتر در هکتار، مصرف بیوسوپرفسفات به مقدار 2 لیتر در هکتار، مصرف همزمان 4 لیتر نیتروپلاس و 2 لیتر بیوسوپرفسفات و شاهد (عدم مصرف نیتروپلاس و بیوسوپرفسفات) بودند که مقادیر مورد نیاز برای هر گلدان محاسبه و اعمال شد. ویژگیهای مورد اندازهگیری شامل ارتفاع بوته، وزن تر و خشک ریشه، برگ و ساقه، طول ریشه، قطر ساقه، تعداد و سطح برگ و میزان کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل و کاروتنوئید بودند. تجزیه واریانس دادهها نشان داد که صفات مورد بررسی این تحقیق به طور معنیداری تحت تأثیر کود نیتروپلاس و بیوسوپرفسفات قرار گرفتهاند. نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایش، وزن تر و خشک اندام هوایی، کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل را در مقایسه با شاهد افزایش معنیداری دادند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |