نشریه علمی پژوهشی روابط خاک و گیاه

به منظور بررسی تأثیر پتاسیم و روی بر کاهش اثرات نامطلوب کادمیم بر صفات رویشی و شاخص‌های فیزیولوژیک گیاه گوجه‌فرنگی، آزمایشی گلخانه‌ای در قالب طرح آماری بلوک‌های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل به اجرا درآمد. فاکتور اول شامل سه سطح روی با غلظت‌‌های 8/88، 6/177 و 2/355 میکروگرم در لیتر و فاکتور دوم سه سطح پتاسیم با غلظت‌های 255، 510 و 1020 میلی‌گرم در لیتر بود. در این آزمایش، محلول غذایی پایه (محلول هوگلند) در تمامی تیمارها حاوی غلظت 20 میکرومولار کادمیم بود. نتایج نشان داد که تیمار روی اثر معنی‌دار بر برخی از شاخص‌های رشد شامل میزان رشد نسبی (RGR)، شدت رشد نسبی برگ (RLGR)، نسبت وزن برگی ((LWR، محتوای آب در واحد سطح برگ (LWCA)، وزن خشک اندام هوایی و میزان قند محلول گیاه داشته است. به طوری‌که افزایش روی سبب کاهش RGR، RLGR، LWR، LWCA و قندهای محلول به ترتیب به میزان 7/7، 7/7، 3/3، 4 و 3/31 درصد شد. از طرفی، تیمار پتاسیم باعث اثر معنی‌دار بر نسبت سطح برگ (LAR)، سطح ویژه برگی (SLA)، نسبت وزن برگی ((LWR، محتوای آب در واحد سطح برگ (LWCA)، میزان ماده سازی خالص (NAR) و وزن تر ریشه شد. به طوری‌که سبب افزایش LAR، SLA وLWR به ترتیب به میزان 7/7، 3/15 و 9/6 درصد شد. به طور کلی، در این آزمایش مشخص شد که روی و کادمیم در گیاه گوجه‌فرنگی اثر متقابل مثبت (سینرجیسمی) داشته و به این ترتیب وجود غلظت بالا و همزمان هر دو در محیط ریشه باعث کاهش رشد و پایین آمدن میزان قندهای محلول گیاه شده است، ولی کاربرد پتاسیم و وجود غلظت بالای آن در محیط ریشه در حضور کادمیم سبب افزایش نسبت سطح برگ و سطح ویژه برگی شده و به این ترتیب با کادمیم اثر متقابل منفی (آنتاگونیستی) داشته است. اثر متقابل پتاسیم و روی تأثیری خاص و با روندی مشخص بر پارامترهای مورد اندازه‌گیری نداشته است

واژه‌های کلیدی: عناصر سنگین، عناصر غذایی، گوجه‌فرنگی، شاخص‌های فیزیولوژیک، رشد

متن کامل [PDF 307 kb]   (5821 دریافت)    

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---