چکیده: (31394 مشاهده)
به منظور بررسی اثرهای تنش شوری بر صفات مورفولوژیک ارقام مقاوم و حساس گندم، آزمایشی گلخانهای به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی و با سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اول شامل ارقام گندم سیستانی و نیشابور (ارقام متحمل) و بهار و تجن (ارقام حساس) و فاکتور دوم شامل چهار سطح شوری (3/1، 5، 10 و 15 دسیزیمنس برمتر) بود. سطوح شوری با استفاده از نمکهای NaCl و CaCl2 و با نسبت مولی 1:10تهیه گردیدند. صفات وزن خشک ریشه و ساقه، تعداد پنجه و برگ، حجم و سطح ریشه، سطح برگ، وزن ویژه برگ و زیستتوده 10 روز پس از گرده افشانی ثبت شدند. نتایج نشان داد که تمامی صفات بجز وزن ویژه برگ با افزایش شوری، بدون توجه به نوع رقم، اثرهای معنیدار کاهشی داشتند و تیمار شوری dS/m 15 بیشترین تأثیرمنفی را بر گیاه داشت. میانگین صفات اندازهگیری شده برتری ارقام سیستانی و نیشابور را در مقایسه با دو رقم دیگر در سطوح مختلف شوری نشان داد. عدم تغییر وزن خشک ریشه در رقم بهار در تیمارهای مختلف شوری میتواند بیانگر عدم افزایش میزان کربن تسهیم شده به ریشه در شرایط تنش در این رقم باشد و شاید همین امر از دلایل حساس بودن رقم مذکور به تنش شوری به حساب آید. این موضوع میتواند عدم برتری این رقم در مقایسه با رقم تجن در صفاتی چون زیستتوده، تعداد و سطح برگ، وزن خشک ساقه و سطح و حجم ریشه در سطوح شوری10 و 15 دسیزیمنس بر متر را توجیه کند. در ارقام تجن و بهار، افزایش وزن ویژه برگ میتواند یکی از سازوکارهای اجتناب از تنش شوری باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
دریافت: 1390/1/20 | پذیرش: 1395/11/26 | انتشار: 1395/11/26